نیکلسون رینولد

دانشنامه آزاد فارسی

نیکُلْسون،رِیْنولد (۱۸۶۸ـ۱۹۴۵)(Nicholson, Reynold)
نیکُلْسون،رِیْنولد
خاورشناس انگلیسی. زبان های یونانی و لاتینی را در دانشگاه کیمبریج آموخت و سپس به مطالعات اسلامی روی آورد و زبان های عربی و فارسی را نیز فراگرفت. در ۱۸۹۸ با ارائه پایان نامه ای با عنوان گزیدۀ دیوان شمس متن فارسی با ترجمۀ انگلیسی، از دانشگاه لندن دانشنامۀ دکتری گرفت. استاد فارسی در دانشگاه لندن (۱۹۰۱ـ۱۹۰۲) و استاد فارسی (۱۹۰۲ـ۱۹۲۶) و عربی (۱۹۲۶ـ۱۹۳۳) در دانشگاه کیمبریج بود. پژوهش هایش بیشتر در زمینۀ تصوّف اسلامی بوده است. از آثارش: تاریخ ادبیات عرب (لندن، ۱۹۰۷) که به فارسی ترجمه شده است (۱۳۸۰ش)؛ چاپ تذکرةالاولیای عطار در دو جلد (۱۹۰۵ـ۱۹۰۷)؛ چاپ متن و ترجمۀ ترجمان الاشواق ابن عربی (لندن، ۱۹۳۶)؛ چاپ فارس نامۀ ناصری (۱۹۲۱)؛ ترجمۀ اسرار خودی اقبال (۱۹۲۰)؛ تتبعاتی در تصوف اسلامی (۱۹۲۱)؛ چاپ کشف المحجوب هجویری (لندن، ۱۹۱۱)؛ چاپ مثنوی معنوی مولوی، همراه با ترجمه و شرح، در هشت جلد (۱۹۲۳ـ۱۹۴۰).

پیشنهاد کاربران