نیکُلای یکم ( ۶ ژوئیه ۱۷۹۶ میلادی - ۲ مارس ۱۸۵۵ میلادی ) امپراتور روسیه از سال ۱۸۲۵ میلادی و همچنین پادشاه لهستان بین سال های ۱۸۲۵ تا ۱۸۳۱ بود. او در گاتچینا به عنوان فرزند پاول یکم متولد شد. همسر او آلکساندرا فیودوروفنا، شاهزاده آلمانی بود. جنگ ایران و روس که به عهدنامه ترکمانچای انجامید در زمان او به وقوع پیوست.
... [مشاهده متن کامل]
الکساندر اول در نوامبر ۱۸۲۵ درگذشت و نامه ای بر جای گذاشت که به جای کنستانتین، برادر وسطی، نیکلای برادر کوچک تر خویش تزار گردد؛ ولی این نامه علنی نشد و طرفداران کنستانتین شروع به ادای سوگند وفاداری به او کردند، در حالی که او هیچ تمایلی به جانشینی نداشت. اختلاف بین طرفداران دو برادر بالا گرفت و گروهی از افسران آزادی خواه به بهانه حمایت از کنستانتین دست به شورش زدند. این شورش که قیام دکابریست ها معروف شد، در دو شهر سن پترزبورگ و کی یف رخ داد.
نیکلای اول سرسختانه در برابر این شورش ها ایستاد و افسرانی را که در اندیشه تغییر و تحول روسیه بودند سرکوب و اعدام کرد. خشونت های تزار باعث شد تا به نیکلای تازیانه زن مشهور گردد. نیکلای اول درگیر جنگ با امپراتوری عثمانی شد که به جنگ کریمه معروف گردید. او به بهانه حمایت از مسیحیان مناطق والاسی و مولداوی که در فرمان روایی عثمانی زندگی می کردند، وارد جنگی شد که حمایت فرانسه، بریتانیا، و حتی اتریش از عثمانی را به همراه داشت.
نیکلای در ۲ مارس ۱۸۵۵ در کاخ زمستانی سن پترزبورگ بر اثر سینه پهلو درگذشت. هرچند گمانه زنی های اثبات نشده ای مبنی بر خودکشی او نیز وجود دارد.
... [مشاهده متن کامل]
الکساندر اول در نوامبر ۱۸۲۵ درگذشت و نامه ای بر جای گذاشت که به جای کنستانتین، برادر وسطی، نیکلای برادر کوچک تر خویش تزار گردد؛ ولی این نامه علنی نشد و طرفداران کنستانتین شروع به ادای سوگند وفاداری به او کردند، در حالی که او هیچ تمایلی به جانشینی نداشت. اختلاف بین طرفداران دو برادر بالا گرفت و گروهی از افسران آزادی خواه به بهانه حمایت از کنستانتین دست به شورش زدند. این شورش که قیام دکابریست ها معروف شد، در دو شهر سن پترزبورگ و کی یف رخ داد.
نیکلای اول سرسختانه در برابر این شورش ها ایستاد و افسرانی را که در اندیشه تغییر و تحول روسیه بودند سرکوب و اعدام کرد. خشونت های تزار باعث شد تا به نیکلای تازیانه زن مشهور گردد. نیکلای اول درگیر جنگ با امپراتوری عثمانی شد که به جنگ کریمه معروف گردید. او به بهانه حمایت از مسیحیان مناطق والاسی و مولداوی که در فرمان روایی عثمانی زندگی می کردند، وارد جنگی شد که حمایت فرانسه، بریتانیا، و حتی اتریش از عثمانی را به همراه داشت.
نیکلای در ۲ مارس ۱۸۵۵ در کاخ زمستانی سن پترزبورگ بر اثر سینه پهلو درگذشت. هرچند گمانه زنی های اثبات نشده ای مبنی بر خودکشی او نیز وجود دارد.