نیکلای کُنستانتینوویچ کولچیتسکی ( روسی: Николай Константинович Кульчицкий؛ ۱۶ ژانویهٔ ۱۸۵۶ – ۳۰ ژانویهٔ ۱۹۲۵ ) یک پزشک، کالبدشناس و بافت شناس اهل امپراتوری روسیه بود.
او دانش آموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه خارکف پ استاد رشتهٔ بافت شناسی در همان دانشگاه بود و علت شهرتش کشف سلول های اِنتروکرومافین در روده ها بود که بعدها به افتخار خودش سلول های کولچیتسکی نام گرفت.
وی از سال ۱۹۱۶ میلادی تا زمانِ انقلاب فوریه، وزیر آموزش در امپراتوری روسیه بود. در سال ۱۹۱۸ و بدنبال انقلاب فوریه، بلشویک ها او را دستگیر کردند، اما پس از مدتی رهایش کردند و او ابتدا به خارکیف و سپس به سواستوپول رفت.
در سال ۱۹۲۱ میلادی، کولچیتسکی تصمیم به مهاجرت گرفت و به انگلستان رفت و در دپارتمان کالبدشناسی کالج دانشگاهی لندن مشغول به کار شد. وی در سال ۱۹۲۵ میلادی بدنبال یک سانحه سقوط در دانشکدهٔ محل کارش، درگذشت.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون لژیون دونور شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو دانش آموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه خارکف پ استاد رشتهٔ بافت شناسی در همان دانشگاه بود و علت شهرتش کشف سلول های اِنتروکرومافین در روده ها بود که بعدها به افتخار خودش سلول های کولچیتسکی نام گرفت.
وی از سال ۱۹۱۶ میلادی تا زمانِ انقلاب فوریه، وزیر آموزش در امپراتوری روسیه بود. در سال ۱۹۱۸ و بدنبال انقلاب فوریه، بلشویک ها او را دستگیر کردند، اما پس از مدتی رهایش کردند و او ابتدا به خارکیف و سپس به سواستوپول رفت.
در سال ۱۹۲۱ میلادی، کولچیتسکی تصمیم به مهاجرت گرفت و به انگلستان رفت و در دپارتمان کالبدشناسی کالج دانشگاهی لندن مشغول به کار شد. وی در سال ۱۹۲۵ میلادی بدنبال یک سانحه سقوط در دانشکدهٔ محل کارش، درگذشت.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون لژیون دونور شده است.
wiki: نیکلای کولچیتسکی