نیکلاس وید ( انگلیسی: Nicholas Wade; ۱۷ مهٔ ۱۹۴۲ – ) [ ۱] نویسنده و روزنامه نگار بریتانیایی است. [ ۲] او نویسنده کتاب های متعددی است و به عنوان نویسنده و ویراستار برای نیچر، ساینس، و بخش علمی نیویورک تایمز خدمت کرده است. [ ۳] [ ۴]
کتاب او در سال ۲۰۱۴ با عنوان یک یک وراثت دردسرساز: ژن ها، نژاد و تاریخ بشر به طور گسترده توسط جامعه علمی به دلیل ارائه نادرست تحقیقات در مورد ژنتیک جمعیت انسانی محکوم شد.
در ماه مه ۲۰۲۱، وید مقاله ای را در حمایت از فرضیه نشت آزمایشگاهی تحقیقات در خصوص منشأ کووید - ۱۹ نوشت که به بحث و جدل پیرامون منشأ ویروس دامن زد. ادعاهای وید در مورد منشأ کووید - ۱۹ با دیدگاه غالب دانشمندان در تضاد است.
نیکلاس وید مدرک کارشناسی علوم طبیعی را از کالج ایتن در کمبریج دریافت کرد. او معاون سردبیر مجله نیچر در لندن بود و سپس خبرنگار آن مجله در واشینگتن شد. او به عنوان گزارشگر به مجله ساینس در واشینگتن پیوست و بعداً به نیویورک تایمز نقل مکان کرد، جایی که در آن سرمقاله نویس بود و بر مسائل دفاعی، فضا، علم، پزشکی، فناوری، ژنتیک، زیست شناسی مولکولی، محیط زیست و مردم تمرکز داشت.
او همچنین کتاب غریزه ایمان: دین چگونه تکامل یافت و چرا پشت جلد شومیز ماندگار شد را در سال ۲۰۱۰ به چاپ رساند.
وید در آیلزبری، انگلستان به دنیا آمد و در کالج ایتن تحصیل کرد. او یک نوه لارنس بیزلی، بازمانده از غرق شدن کشتی تایتانیک است. او در سال ۱۹۶۴ مدرک لیسانس ( بی ای ) را در علوم طبیعی ( کمبریج ) از کالج کینگ، کمبریج گرفت و در سال ۱۹۷۰ به ایالات متحده مهاجرت کرد.
وید روزنامه نگاری علم و سردبیر مجلات «نیچر» از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۱، و «ساینس» از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۲ بود. [ ۵] در مقاله ای در سال ۱۹۷۶ در «ساینس»، وید بحث و جدل پیرامون کتاب ادوارد ویلسون، زیست جامعه شناسی: تلفیق نوین را مستند کرد. [ ۶] ویلسون را در نوری دلسوزانه به تصویر می کشد، و مخالف با گروه مطالعاتی جامعه شناسی که انتقادی تر بود. [ ۷]
کتاب وید در سال ۱۹۷۷، "آزمایش نهایی ( کتاب ) ، حوزه جدید و بحث برانگیز آن زمان دی ان ای نوترکیب را پوشش داد. [ ۸] کتاب او در سال ۱۹۸۱، «دوئل نوبل» رقابت بین اندرو شالی و روژه گیمن، که اکتشافات مربوط به هورمون های پپتیدی منجر به اشتراک گذاری جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی آنها در سال ۱۹۷۷ شد. «خائنان به حقیقت» ( ۱۹۸۲ ) ، با همکاری ویلیام برود، به بحث در مورد نمونه های تاریخی و معاصر بدرفتاری علمی می پردازد. وید در سال ۱۹۸۲ به عنوان کارمند و نویسنده سرمقاله به نیویورک تایمز پیوست، [ ۲] در سال ۱۹۹۰ به عنوان سردبیر علوم و بهداشت منصوب شد؛[ ۹] او تایمز را در سال ۲۰۱۲ ترک کرد. [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکتاب او در سال ۲۰۱۴ با عنوان یک یک وراثت دردسرساز: ژن ها، نژاد و تاریخ بشر به طور گسترده توسط جامعه علمی به دلیل ارائه نادرست تحقیقات در مورد ژنتیک جمعیت انسانی محکوم شد.
در ماه مه ۲۰۲۱، وید مقاله ای را در حمایت از فرضیه نشت آزمایشگاهی تحقیقات در خصوص منشأ کووید - ۱۹ نوشت که به بحث و جدل پیرامون منشأ ویروس دامن زد. ادعاهای وید در مورد منشأ کووید - ۱۹ با دیدگاه غالب دانشمندان در تضاد است.
نیکلاس وید مدرک کارشناسی علوم طبیعی را از کالج ایتن در کمبریج دریافت کرد. او معاون سردبیر مجله نیچر در لندن بود و سپس خبرنگار آن مجله در واشینگتن شد. او به عنوان گزارشگر به مجله ساینس در واشینگتن پیوست و بعداً به نیویورک تایمز نقل مکان کرد، جایی که در آن سرمقاله نویس بود و بر مسائل دفاعی، فضا، علم، پزشکی، فناوری، ژنتیک، زیست شناسی مولکولی، محیط زیست و مردم تمرکز داشت.
او همچنین کتاب غریزه ایمان: دین چگونه تکامل یافت و چرا پشت جلد شومیز ماندگار شد را در سال ۲۰۱۰ به چاپ رساند.
وید در آیلزبری، انگلستان به دنیا آمد و در کالج ایتن تحصیل کرد. او یک نوه لارنس بیزلی، بازمانده از غرق شدن کشتی تایتانیک است. او در سال ۱۹۶۴ مدرک لیسانس ( بی ای ) را در علوم طبیعی ( کمبریج ) از کالج کینگ، کمبریج گرفت و در سال ۱۹۷۰ به ایالات متحده مهاجرت کرد.
وید روزنامه نگاری علم و سردبیر مجلات «نیچر» از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۱، و «ساینس» از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۲ بود. [ ۵] در مقاله ای در سال ۱۹۷۶ در «ساینس»، وید بحث و جدل پیرامون کتاب ادوارد ویلسون، زیست جامعه شناسی: تلفیق نوین را مستند کرد. [ ۶] ویلسون را در نوری دلسوزانه به تصویر می کشد، و مخالف با گروه مطالعاتی جامعه شناسی که انتقادی تر بود. [ ۷]
کتاب وید در سال ۱۹۷۷، "آزمایش نهایی ( کتاب ) ، حوزه جدید و بحث برانگیز آن زمان دی ان ای نوترکیب را پوشش داد. [ ۸] کتاب او در سال ۱۹۸۱، «دوئل نوبل» رقابت بین اندرو شالی و روژه گیمن، که اکتشافات مربوط به هورمون های پپتیدی منجر به اشتراک گذاری جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی آنها در سال ۱۹۷۷ شد. «خائنان به حقیقت» ( ۱۹۸۲ ) ، با همکاری ویلیام برود، به بحث در مورد نمونه های تاریخی و معاصر بدرفتاری علمی می پردازد. وید در سال ۱۹۸۲ به عنوان کارمند و نویسنده سرمقاله به نیویورک تایمز پیوست، [ ۲] در سال ۱۹۹۰ به عنوان سردبیر علوم و بهداشت منصوب شد؛[ ۹] او تایمز را در سال ۲۰۱۲ ترک کرد. [ ۱۰]
wiki: نیکلاس وید