نیک گویی

لغت نامه دهخدا

نیک گویی. ( حامص مرکب ) زبان آوری. فصاحت. ( فرهنگ فارسی معین ). || درباره دیگران سخن نیکو گفتن. ( فرهنگ فارسی معین ). مقابل بدگویی.

فرهنگ فارسی

۱ - دربار. دیگران سخن نیگو گفتن . ۲ - زبان آوری فصاحت .

پیشنهاد کاربران

بپرس