نیک گهر

/nikgohar/

لغت نامه دهخدا

نیک گهر. [ گ ُ هََ ] ( ص مرکب ) خوش ذات. ( یادداشت مؤلف ). نژاده. نیک گوهر. رجوع به نیک گوهر شود.

فرهنگ فارسی

خوش ذات . نژاده . نیک گوهر .

پیشنهاد کاربران

بپرس