نیک گفتاری

لغت نامه دهخدا

نیک گفتاری. [ گ ُ ] ( حامص مرکب ) نیکوسخنی. نیک گفتار بودن.

فرهنگ فارسی

نیکو سخنی . نیک گفتار بودن .

پیشنهاد کاربران

بپرس