نیک منشی

/nikmaneSi/

لغت نامه دهخدا

نیک منشی. [ م َ ن ِ ] ( حامص مرکب ) نیک منش بودن. رجوع به نیک منش و نیکومنش شود.

فرهنگ فارسی

۱ - دارای منشی نیکو بودن نیک اندیشی. ۲ - خوش ذاتی .

پیشنهاد کاربران

بپرس