نیک مخبری

لغت نامه دهخدا

نیک مخبری. [م َ ب َ ] ( حامص مرکب ) خوش باطنی. نیک دلی :
او را نظیر نبود در نیک مخبری
او را شبیه نبود در نیک منظری.

فرخی.

خوش باطنی . نیکدلی

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید