نیک فرجام. [ ف َ ] ( ص مرکب ) عاقبت به خیر. ( یادداشت مؤلف ). نیک سرانجام. ( آنندراج ). خوش عاقبت : یکی را زشت خوئی داد دشنام تحمل کرد و گفت ای نیک فرجام.سعدی.بخواند هوشمند نیک فرجام نشاید کرد ضایع خیره ایام.سعدی.