نیک خلقی

لغت نامه دهخدا

نیک خلقی. [ خ ُ ] ( حامص مرکب ) خوش خویی. خوش رفتاری. نیک خلق بودن.

فرهنگ فارسی

خوشخوئی . خوش رفتاری . نیک خلق بودن .

پیشنهاد کاربران

بپرس