نیک خصالی

لغت نامه دهخدا

نیک خصالی. [ خ ِ ] ( حامص مرکب ) خوش اخلاقی. خوش رفتاری. ( فرهنگ فارسی معین ). خوش خصالی. نیک خصال بودن.

پیشنهاد کاربران

بپرس