نِئوکِلاسی سیسم (neoclassicism)
تابلوی مرگ سقراط، اثر ژاک لوئی داوید
جنبشی در هنر، معماری، و طراحی، در اروپا و امریکای شمالی، حدود ۱۷۵۰ـ۱۸۵۰، که تجدید حیات سبک های کلاسیک یونانی و رومی، ویژگی آن بود. نمایندگان برجستۀ آن عبارت بودند از معماران کلود نیکلا لودو و رابرت آدام؛ نقاشان ژاک لوئی داوید، ژان اَنگْر، و آنتون مِنگس؛ مجسمه سازان آنتونیو کانووا، جان فلَکسمَن، برتل توروالسن، و یوهان سِرگل؛ و طراحان جوسایا وِجوود، جورج هِپِلوایت، و تامس شِراتون. نئوکلاسی سیسم جانشین روکوکو شد، و از کاوش های باستان شناسی شهرهای رومی، پومپئی و هرکولانوم الهام گرفت، که از ۱۷۴۸ آغاز شده بود. عامل مؤثر دیگر در احیای سبک های یونانی، مطالعات و نظریات یوهان وینکلمان، مورخ هنر آلمانی، بود؛ او مهم ترین عناصر هنر کلاسیک را «سادگی اصیل و شکوه خاموش» آن دانست. هنرمندان نئوکلاسیک برای دستیابی به این کیفیت ها به تقلید از شیوه ها و مضامین کلاسیک (بیشتر با استفاده از ستون ها، سنتوریها، افریزها، و نقش مایه های زینتی) پرداختند. مضمون ها را از هومر و پلوتارک گرفتند و از تصویرهای خطی ساده ای تأثیر پذیرفتند که جان فلاکسمن برای ایلیاد و اودیسه آفرید. ژاک لوئی داوید بزرگ ترین نقاش نئوکلاسیک بود، که نقاشی اش با نام سوگند هوراس ها (۱۷۸۴، لوور)، با تلفیق آرمان گرایی و رواقیگری و سادگی، الگویی برای این جنبش شد. در معماری، طرح های خیالی جووانّی پیرنزی، و اتین لوئی بوله تأثیرگذار بودند، اگرچه فقط اندکی از کار آن ها به اتمام رسید.
تابلوی مرگ سقراط، اثر ژاک لوئی داوید
جنبشی در هنر، معماری، و طراحی، در اروپا و امریکای شمالی، حدود ۱۷۵۰ـ۱۸۵۰، که تجدید حیات سبک های کلاسیک یونانی و رومی، ویژگی آن بود. نمایندگان برجستۀ آن عبارت بودند از معماران کلود نیکلا لودو و رابرت آدام؛ نقاشان ژاک لوئی داوید، ژان اَنگْر، و آنتون مِنگس؛ مجسمه سازان آنتونیو کانووا، جان فلَکسمَن، برتل توروالسن، و یوهان سِرگل؛ و طراحان جوسایا وِجوود، جورج هِپِلوایت، و تامس شِراتون. نئوکلاسی سیسم جانشین روکوکو شد، و از کاوش های باستان شناسی شهرهای رومی، پومپئی و هرکولانوم الهام گرفت، که از ۱۷۴۸ آغاز شده بود. عامل مؤثر دیگر در احیای سبک های یونانی، مطالعات و نظریات یوهان وینکلمان، مورخ هنر آلمانی، بود؛ او مهم ترین عناصر هنر کلاسیک را «سادگی اصیل و شکوه خاموش» آن دانست. هنرمندان نئوکلاسیک برای دستیابی به این کیفیت ها به تقلید از شیوه ها و مضامین کلاسیک (بیشتر با استفاده از ستون ها، سنتوریها، افریزها، و نقش مایه های زینتی) پرداختند. مضمون ها را از هومر و پلوتارک گرفتند و از تصویرهای خطی ساده ای تأثیر پذیرفتند که جان فلاکسمن برای ایلیاد و اودیسه آفرید. ژاک لوئی داوید بزرگ ترین نقاش نئوکلاسیک بود، که نقاشی اش با نام سوگند هوراس ها (۱۷۸۴، لوور)، با تلفیق آرمان گرایی و رواقیگری و سادگی، الگویی برای این جنبش شد. در معماری، طرح های خیالی جووانّی پیرنزی، و اتین لوئی بوله تأثیرگذار بودند، اگرچه فقط اندکی از کار آن ها به اتمام رسید.
wikijoo: نیوکلاسی_سیسم