نیوبه

دانشنامه عمومی

نیوبه ( به یونانی: Νιόβη ) ، در اسطوره های یونان، دختر تانتالوس و دیونه است. او نخستین همسر زمینی زئوس بود و آرگوس را به دنیا آورد.
در ایلیاد به نیوبه اشاره شده است. او ملکهٔ متکبر و خودبین تبای بود که به نحوی افراطی به چهارده فرزند خویش و تبار ایزدی خود می بالید و به همین دلیل از مردمان سرزمینش خواست که به جای لتو، او را بپرستند. این عمل باعث خشم لتو گشت و تصمیم به مجازات نیوبه گرفت. بدین شکل که فرزندان خود، آپولون و آرتمیس را فرستاد تا تمامی فرزندانش را بکشند و آنان نیز چنین کردند. فرزندانش به مدت ۹ روز دفن نشدند، درحالی که او بر سر فرزندانش، از غم و سوگ از دست دادن فرزندانش از خوردن غذا خودداری کرد. en:Niobe
به او همچنین در کمدی الهی، اثر سترگ دانته آلیگیری، اشاره شده است:
• ای نیوبه، با چه محنتی در مردمک ها
• دیدم تصویرت را آنجا منقش بر جاده،
• میان هفت و هفت فرزند بی جانت!
( برزخ، سرود دوازدهم ۳۷–۳۹، ترجمهٔ کاوه میرعباسی )
عکس نیوبهعکس نیوبهعکس نیوبهعکس نیوبه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

نیوبِه (Niobe)
نیوبِه
در اساطیر یونان، دختر تانتالوس و همسر آمفیون، شاه تبس (طیوه). هنگامی که آپولون و آرتمیس پسر و دخترش را کشتند، از غصّه دق کرد؛ خشم آن دو ناشی از آن بود که نیوبه مادر آنان، لتو، را به آن سبب که فقط دو فرزند زاییده بود، تحقیر می کرد. زئوس او را به صخره ای در کوه سیپولوس، در لیدیا، تبدیل کرد، صخره ای که در تابستان اشک می ریخت.

پیشنهاد کاربران

بپرس