نِینوا، شهر (Ninevah)
دروازه شهر نینوا
واپسین پایتخت امپراتوری آشور. در سال ۶۱۲پ م به دست سپاهیان ماد و کَلدِه تاراج شد. نینوا پایتخت سیاسی ـ اقتصادی آشور بود، در مقابل شهر آشور که پایتخت مذهبی به شمار می رفت. ویرانه های نینوا با نام تپۀ قویونجیق در ساحل شرقی رود دجله در مقابل شهر موصل در عراق باقی مانده است. اولین بار رابی بنیامین تودِلایی در قرن ۱۲م بر اساس متن تورات، تپه قویونجیق را به عنوان نینوا شناسایی کرد. در سال ۱۹۰۴ هیئت باستان شناسی موزۀ بریتانیا در لندن، به سرپرستی کَمپِل تامپسون و کینگ، کاوش قویونجیق را آغاز کردند و سپس سِر ماکس مَلوُوان به کاوش ادامه داد. نینوا از شهرهای بسیار مهم بِینُ النَّهرِین باستان بود که قدمت آن به حدود ۲۰۰۰پ م می رسید؛ اما دورۀ اوج شکوه و رونق نینوا با تیگلات پیلسر اول (۱۱۱۵ـ۱۰۷۷پ م) بود که آن جا را بازسازی کرد. سناخریب (۷۰۴ـ۶۸۱پ م) نینوا را پایتخت امپراتوری آشور قرار داد. مساحت شهر ۴,۴۰۰ متر در ۲,۱۰۰ متر بود. الگوی طراحی نینوا بین النهرینی بود و ساختار شهر عبارت بود از زیگورات مرکزی، معابد خدایان، بازار، بخش مسکونی شهر، ارگ شهر، کاخ های سلاطین و حصار و پادگان شهر. خیابان اصلی شهر از دروازۀ اصلی شهر آغاز شده و پس از گذر از بازار به میدان شهر و زیگورات می رسید. دیوارهای کاخ های نینوا با نقوش برجسته و نقاشی ها و کتیبه هایی آراسته شده اند که از مهم ترین اسناد تاریخ و هنر بِینُ النَّهرِین باستان هستند. معروف ترین نقوش برجستۀ نینوا در کاخ آشور بانی پال (۶۶۸ ـ۶۳۱پ م) حجاری شده اند که صحنه هایی از فتح دو دژ عیلامی هامانو و ماداکتو را نشان می دهند .رود خُضر از شاخابه های رود دجله آب شرب نینوا را تأمین می کرد.
دروازه شهر نینوا
واپسین پایتخت امپراتوری آشور. در سال ۶۱۲پ م به دست سپاهیان ماد و کَلدِه تاراج شد. نینوا پایتخت سیاسی ـ اقتصادی آشور بود، در مقابل شهر آشور که پایتخت مذهبی به شمار می رفت. ویرانه های نینوا با نام تپۀ قویونجیق در ساحل شرقی رود دجله در مقابل شهر موصل در عراق باقی مانده است. اولین بار رابی بنیامین تودِلایی در قرن ۱۲م بر اساس متن تورات، تپه قویونجیق را به عنوان نینوا شناسایی کرد. در سال ۱۹۰۴ هیئت باستان شناسی موزۀ بریتانیا در لندن، به سرپرستی کَمپِل تامپسون و کینگ، کاوش قویونجیق را آغاز کردند و سپس سِر ماکس مَلوُوان به کاوش ادامه داد. نینوا از شهرهای بسیار مهم بِینُ النَّهرِین باستان بود که قدمت آن به حدود ۲۰۰۰پ م می رسید؛ اما دورۀ اوج شکوه و رونق نینوا با تیگلات پیلسر اول (۱۱۱۵ـ۱۰۷۷پ م) بود که آن جا را بازسازی کرد. سناخریب (۷۰۴ـ۶۸۱پ م) نینوا را پایتخت امپراتوری آشور قرار داد. مساحت شهر ۴,۴۰۰ متر در ۲,۱۰۰ متر بود. الگوی طراحی نینوا بین النهرینی بود و ساختار شهر عبارت بود از زیگورات مرکزی، معابد خدایان، بازار، بخش مسکونی شهر، ارگ شهر، کاخ های سلاطین و حصار و پادگان شهر. خیابان اصلی شهر از دروازۀ اصلی شهر آغاز شده و پس از گذر از بازار به میدان شهر و زیگورات می رسید. دیوارهای کاخ های نینوا با نقوش برجسته و نقاشی ها و کتیبه هایی آراسته شده اند که از مهم ترین اسناد تاریخ و هنر بِینُ النَّهرِین باستان هستند. معروف ترین نقوش برجستۀ نینوا در کاخ آشور بانی پال (۶۶۸ ـ۶۳۱پ م) حجاری شده اند که صحنه هایی از فتح دو دژ عیلامی هامانو و ماداکتو را نشان می دهند .رود خُضر از شاخابه های رود دجله آب شرب نینوا را تأمین می کرد.
wikijoo: نینوا،_شهر