نیم نان

لغت نامه دهخدا

نیم نان. ( اِ مرکب ) نیم گرده. نصف گرده نان.
- نیم نانی ؛ لقمه ای. قوت مختصری. اندک غذائی :
نیم نانی گر خورد مرد خدای
بذل درویشان کند نیمی دگر.

سعدی.

چو بشنید عابد بخندید و گفت
چرا نیم نانی نخورد و نخفت.

سعدی.

گر همه کامم برآید نیم نانی خورده گیر
ور جهان بر من سرآید نیم جانی گومباش.

سعدی.

نیم نانی می خورم تا نیم جانی در تن است.

ابن یمین.

نیم گرده . نصف گرد. نان .

نیم نان ؛ قطعه نان. قوت لایموت. غذای مختصر :
چو بشنید عابد بخندید و گفت
چرا نیم نانی نخورد و نخفت.
سعدی.