نیم نان

لغت نامه دهخدا

نیم نان. ( اِ مرکب ) نیم گرده. نصف گرده نان.
- نیم نانی ؛ لقمه ای. قوت مختصری. اندک غذائی :
نیم نانی گر خورد مرد خدای
بذل درویشان کند نیمی دگر.
سعدی.
چو بشنید عابد بخندید و گفت
چرا نیم نانی نخورد و نخفت.
سعدی.
گر همه کامم برآید نیم نانی خورده گیر
ور جهان بر من سرآید نیم جانی گومباش.
سعدی.
نیم نانی می خورم تا نیم جانی در تن است.
ابن یمین.

فرهنگ فارسی

نیم گرده . نصف گرد. نان .

پیشنهاد کاربران

نیم نان ؛ قطعه نان. قوت لایموت. غذای مختصر :
چو بشنید عابد بخندید و گفت
چرا نیم نانی نخورد و نخفت.
سعدی.

بپرس