لغت نامه دهخدا
نیم سوخته. [ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) چیزی که قسمتی از آن سوخته شده باشد. که جزئی از آن سوخته و جزئی سالم باشد. که از آتش آسیب دیده اما به کلی نسوخته و از بین نرفته است : پس مردی از آن ترسایان انجیلی نیم سوخته برگرفت و سوی قیصر رفت. ( مجمل التواریخ ). فرهنگ فارسی
(صفت ) ۱ - آنچه کخ کاملا سوخته نباشد : (( هیزم نیم سوخته ) ) . ۲ - قطعه ای از پارچ. سوخته . 