نیلوفر لاری پور ( زادهٔ ۲۷ مرداد ۱۳۴۹ ) شاعر، ترانه سرا و روزنامه نگار آزاد ایرانی است. ترانه های پر پرواز و شب برهنه از سروده های اوست. او در نشریهٔ چلچراغ مطلب می نویسد.
نیلوفر لاری پور در ۲۷ مرداد ۱۳۴۹ به دنیا آمد. او که لیسانس ادبیات دارد ترانه سرایی را از سال ۱۳۷۱ با اولین ترانه اش به نام «بهار لبخند» آغاز کرد. او با همکاری افشین سیاه پوش و سعید امیراصلانی و یغما گلرویی، خانه ترانه ایران را راه اندازی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
او همچنین در سال ۱۳۹۷ به عنوان بازیگر در نمایش «مرگ فیدل» به نویسندگی و کارگردانی «آرش سنجابی» بازی در تئاتر را تجربه کرد. در سال ۱۳۹۸، انصراف او از بازی در نمایش «مدرسه پینوکیو»، حاشیه ساز بود. سه تئاتر «سرخ سوزان» ( ۱۳۷۴ ) ، «مرگ فیدل» ( ۱۳۹۷ ) و «به وقت پازولینی» ( ۱۳۹۸ ) دیگر نمایش هایی بوده که وی به عنوان بازیگر در آنها نقش داشته است.
او در برنامه اینترنتی آبان که با محوریت بانوان است به عنوان مجری و نویسنده فعالیت داشت و در فصل دوم این برنامه، نقش سردبیر را ایفا کرد. او سرپرست نویسندگان برنامه رادیو هفت بوده است.
او فعالیت های روزنامه نگاری خود را در زمینه نوشتن مقالات و پوشش اخبار مربوط به ترانه های مذهبی و ریشه های آن انجام می داد.
لاری پور روز دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۸۸ ساعت ۶:۳۰ از طرف وزارت اطلاعات ایران احضار و سپس بازداشت شد. خواهر او گزارش کرده است که مأموران پس از بازداشت خواهرش، او را به خانه آورده و کیس کامپیوتر را با خود بردند. او در گفتگو با خبرگزاری ها، رفتار مأموران را محترمانه دانست و امیدوار بود که خواهرش به زودی آزاد شود. به گفته خواهر او، لاری پور گرایش سیاسی فعالی نداشته و صرفاً در زمان انتخابات دهم مسول بخش موسیقی ستاد هنرمندان میرحسین موسوی بود.
لاری پور چند روز بعد از بازداشت، بدون اعلام عنوان اتهامی و بدون قرار وثیقه، آزاد شد.
از کارهای او می توان به کتاب های خواب دم صبح و امروز چندشنبه است؟ دو اثر مشهور اوست که در زمینه ترانه است. دیگر کتاب های او عبارتند از: «خاکستری تر از همیشه»، «هزار و یک شب من»، «آلزایمر»، «زیبای اساطیری»، «بی من فروغ نخوان»، «اگر تا هفت بشماری»، «چل بسم الله»، «عسل و فروردین»، «عشق کوچک من» و «من یهودا نبودم».

نیلوفر لاری پور در ۲۷ مرداد ۱۳۴۹ به دنیا آمد. او که لیسانس ادبیات دارد ترانه سرایی را از سال ۱۳۷۱ با اولین ترانه اش به نام «بهار لبخند» آغاز کرد. او با همکاری افشین سیاه پوش و سعید امیراصلانی و یغما گلرویی، خانه ترانه ایران را راه اندازی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
او همچنین در سال ۱۳۹۷ به عنوان بازیگر در نمایش «مرگ فیدل» به نویسندگی و کارگردانی «آرش سنجابی» بازی در تئاتر را تجربه کرد. در سال ۱۳۹۸، انصراف او از بازی در نمایش «مدرسه پینوکیو»، حاشیه ساز بود. سه تئاتر «سرخ سوزان» ( ۱۳۷۴ ) ، «مرگ فیدل» ( ۱۳۹۷ ) و «به وقت پازولینی» ( ۱۳۹۸ ) دیگر نمایش هایی بوده که وی به عنوان بازیگر در آنها نقش داشته است.
او در برنامه اینترنتی آبان که با محوریت بانوان است به عنوان مجری و نویسنده فعالیت داشت و در فصل دوم این برنامه، نقش سردبیر را ایفا کرد. او سرپرست نویسندگان برنامه رادیو هفت بوده است.
او فعالیت های روزنامه نگاری خود را در زمینه نوشتن مقالات و پوشش اخبار مربوط به ترانه های مذهبی و ریشه های آن انجام می داد.
لاری پور روز دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۸۸ ساعت ۶:۳۰ از طرف وزارت اطلاعات ایران احضار و سپس بازداشت شد. خواهر او گزارش کرده است که مأموران پس از بازداشت خواهرش، او را به خانه آورده و کیس کامپیوتر را با خود بردند. او در گفتگو با خبرگزاری ها، رفتار مأموران را محترمانه دانست و امیدوار بود که خواهرش به زودی آزاد شود. به گفته خواهر او، لاری پور گرایش سیاسی فعالی نداشته و صرفاً در زمان انتخابات دهم مسول بخش موسیقی ستاد هنرمندان میرحسین موسوی بود.
لاری پور چند روز بعد از بازداشت، بدون اعلام عنوان اتهامی و بدون قرار وثیقه، آزاد شد.
از کارهای او می توان به کتاب های خواب دم صبح و امروز چندشنبه است؟ دو اثر مشهور اوست که در زمینه ترانه است. دیگر کتاب های او عبارتند از: «خاکستری تر از همیشه»، «هزار و یک شب من»، «آلزایمر»، «زیبای اساطیری»، «بی من فروغ نخوان»، «اگر تا هفت بشماری»، «چل بسم الله»، «عسل و فروردین»، «عشق کوچک من» و «من یهودا نبودم».
