نیلوفر ضیایی ( به انگلیسی: Niloofar Ziae ) ( زادهٔ ۱۳۴۱ خورشیدی ) ، نقاش و مدرس هنر ایرانی است.
زمانی که ضیایی در دههٔ ۱۳۶۰ خورشیدی در حال تحصیل بود، خانهٔ ضیایی به پناهگاهی زیرزمینی برای هنرمندان و سازندگان خلاق تبدیل شد تا در ایران پس از انقلاب کار کنند.
... [مشاهده متن کامل]
ضیایی پس از پایان تحصیلات خود در هنرهای تجسمیِ دانشگاه الزهرا در سال ۱۳۶۸ خورشیدی به عنوان دستیار در آتلیهٔ نقاشی آیدین آغداشلو مشغول به کار شد.
در سال ۱۳۷۰ خورشیدی اولین نمایشگاه خود را در نگارخانهٔ حسینی در تهران، برگزار کرد.
در سال ۱۳۷۲ خورشیدی به عنوان مربی هنر در فرهنگستان هنر و ادبیات کودکان در تهران شروع به تدریس کرد. همزمان با ادامه کار در آتلیهٔ نقاشی آغداشلو، دو نمایشگاه انفرادی دیگر برگزار کرد.
در سال ۱۳۷۶ خورشیدی، او به ایالات متحدهٔ آمریکا نقل مکان کرد تا در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه ایالتی یوتا شرکت کند. در سال ۲۰۰۲ میلادی، او با مدرک کارشناسی ارشد هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و توسط موزهٔ هنر نورا اکلس هریسون به عنوان هماهنگ کنندهٔ گالری استخدام شد. او همچنین به عنوان استاد کمکی در تدریس هنر و طراحی کار کرده است و سال ها کار تحت سانسور در تهران را دلیل توانایی اش در آموزش به دانشجویان می داند.
آثار اولیهٔ او بیانگر آشفتگی عاطفی درونی وی است که از طریق اکسپرسیونیسم انتزاعی منتقل می شد، اما او سبک شخصی خود را به کندوکاو در مناظر و عناصر معماری گسترش داد که به صورت پویا تغییرات محیطی را که شهرهای رو به رشد متحمل می شوند به تصویر می کشد. او سبک های معماری ایران را با شهرهای آمریکایی که در آن زندگی کرده است، پیوند می دهد.
او نمایشگاه هایی از آثار خود را در سراسر غرب ایالات متحده ( ۲۰۰۶–۲۰۰۰ میلادی ) ، همین طور در ونکوور، کانادا، تهران ( ۲۰۰۹–۲۰۰۶ میلادی ) و اخیراً نیز در منطقهٔ بوستون، از جمله ارائه ای در برنامهٔ مطالعات اسلامی، دانشگاه هاروارد ( ۲۰۱۴–۲۰۱۲ میلادی ) برگزار کرده است.
زمانی که ضیایی در دههٔ ۱۳۶۰ خورشیدی در حال تحصیل بود، خانهٔ ضیایی به پناهگاهی زیرزمینی برای هنرمندان و سازندگان خلاق تبدیل شد تا در ایران پس از انقلاب کار کنند.
... [مشاهده متن کامل]
ضیایی پس از پایان تحصیلات خود در هنرهای تجسمیِ دانشگاه الزهرا در سال ۱۳۶۸ خورشیدی به عنوان دستیار در آتلیهٔ نقاشی آیدین آغداشلو مشغول به کار شد.
در سال ۱۳۷۰ خورشیدی اولین نمایشگاه خود را در نگارخانهٔ حسینی در تهران، برگزار کرد.
در سال ۱۳۷۲ خورشیدی به عنوان مربی هنر در فرهنگستان هنر و ادبیات کودکان در تهران شروع به تدریس کرد. همزمان با ادامه کار در آتلیهٔ نقاشی آغداشلو، دو نمایشگاه انفرادی دیگر برگزار کرد.
در سال ۱۳۷۶ خورشیدی، او به ایالات متحدهٔ آمریکا نقل مکان کرد تا در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه ایالتی یوتا شرکت کند. در سال ۲۰۰۲ میلادی، او با مدرک کارشناسی ارشد هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و توسط موزهٔ هنر نورا اکلس هریسون به عنوان هماهنگ کنندهٔ گالری استخدام شد. او همچنین به عنوان استاد کمکی در تدریس هنر و طراحی کار کرده است و سال ها کار تحت سانسور در تهران را دلیل توانایی اش در آموزش به دانشجویان می داند.
آثار اولیهٔ او بیانگر آشفتگی عاطفی درونی وی است که از طریق اکسپرسیونیسم انتزاعی منتقل می شد، اما او سبک شخصی خود را به کندوکاو در مناظر و عناصر معماری گسترش داد که به صورت پویا تغییرات محیطی را که شهرهای رو به رشد متحمل می شوند به تصویر می کشد. او سبک های معماری ایران را با شهرهای آمریکایی که در آن زندگی کرده است، پیوند می دهد.
او نمایشگاه هایی از آثار خود را در سراسر غرب ایالات متحده ( ۲۰۰۶–۲۰۰۰ میلادی ) ، همین طور در ونکوور، کانادا، تهران ( ۲۰۰۹–۲۰۰۶ میلادی ) و اخیراً نیز در منطقهٔ بوستون، از جمله ارائه ای در برنامهٔ مطالعات اسلامی، دانشگاه هاروارد ( ۲۰۱۴–۲۰۱۲ میلادی ) برگزار کرده است.
