نیل رابرتسون ( انگلیسی: Neil Robertson؛ زادهٔ ۱۱ فوریهٔ ۱۹۸۲ ) اسنوکرباز حرفه ای چپ دست اهل استرالیا و شمارهٔ یک پیشین اسنوکر جهان است. او تنها استرالیایی است که در یک رویداد اسنوکر که به طور مستقیم در رتبه بندی مؤثر است، به عنوان قهرمانی دست یافته است ( ۲۳ عنوان قهرمانی ) . [ ۶] [ ۷] او همچنین تنها بازیکن غیر بریتانیایی است که سه گانهٔ قهرمانی جهان، بریتانیا و مسترز ( موسوم به سه تاج ) را در کارنامه دارد.
او قهرمانی جهان را در سال ۲۰۱۰، قهرمانی مسابقات مسترز را در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۲۲ و قهرمانی مسابقات بریتانیا را در سال های ۲۰۱۳، ۲۰۱۵ و ۲۰۲۲ کسب کرده است. او در طول دوران حرفه ای خود ۲۳ عنوان قهرمانی مؤثر در رنکینگ اسنوکر را بدست آورده و از سال ۲۰۰۶ تاکنون سالانه حداقل در یکی از مسابقات حرفه ای اسنوکر به مقام قهرمانی دست یافته است. [ ۸] بریک زن ماهر، نیل رابرتسون بیش از ۸۰۰ بریک صد در رقابت های حرفه ای اسنوکر ( شامل 5 بریک ماکزیمم ) در کارنامه خود دارد[ ۹] و از این حیث پس از رونی سالیوان، جان هیگینز و جاد ترامپ، چهارمین بازیکن حرفه ای در تاریخ اسنوکر است که به ۸۰۰ بریک صد دست یافته است. [ ۱۰] او در فصل ۲۰۱۴–۲۰۱۳ با ثبت ۱۰۳ بریک صد اولین بازیکنی شد که به رکورد ۱۰۰عدد بریک صد در یک تک فصل دست یافته است. [ ۱۱] [ ۱۲]
دستاوردهای دوران آماتوری رابرتسون شامل پیروزی در مسابقات قهرمانی زیر ۱۸ سال استرالیا و همچنین تبدیل شدن به جوان ترین بازیکنی که در ۱۴ سالگی در مسابقات مؤثر در رنکینگ استرالیا بریک سنچری ثبت کرد. [ ۱۳]
او در عرض دو سال حرفه ای شد. به اولین مرحله یک چهارم نهایی مسابقات رنکینگی در مسابقات مسترز اروپا رسید و از اسطوره جیمی وایت ۶–۲ شکست خورد. [ ۱۳]
در سال ۲۰۰۵ او برای اولین بار در مسابقات قهرمانی جهان در شفیلد به میدان رفت و با نتیجه ۱۰ بر ۷ مغلوب استیون هندری شد و یک سال بعد برای اولین بار به جمع ۱۶ بازیکن برتر جهان راه یافت. [ ۱۳]
===فینال های مؤثر در رتبه: ۳۶ ( ۲۳ عنوان قهرمانی ) بنازم به این قهرمانی ها…[ ۱۴] ===
رابرتسون در نوامبر رقابت آزاد انگلیس را با شکست ۸–۹ جان هیگینز برنده شد. [ ۱۶] بعد از آن ماه، در صدد دفاع از عنوان قهرمانی سال قبل خود در رقابت های قهرمانی بریتانیا بود، اما در دور اول توسط جان استلی حذف شد. [ ۱۷] او به مرحله یک چهارم نهایی رقابت های قهرمان قهرمانان رسید، اما از کایرن ویلسون با نتیجه ۴–۶ شکست خورد[ ۱۸] و در فینال گرند پریکس ۲۰۲۱ در مقابل رونی سالیوان در حالی که با نتیجه ۸–۶ پیش افتاده بود در نهایت با نتیجه ۸–۱۰ بازی را واگذار کرد. [ ۱۹] در نیمه نهایی مسترز ۲۰۲۲ رابرتسون با نتیجه ۱–۴ و سپس ۳–۵ از حریف خودمارک ویلیامز عقب افتاده بود و در فریم دیسایدر ۵–۵ درحالیکه به ۲ اسنوکر نیاز داشت با یک بازگشت چشمگیر در نهایت پیروز شد. او پس از ضربه آخر خود در این بازی بسیار احساسی شد و در مصاحبه ای در پاسخ به اینکه چگونه چنین بازگشت بزرگی را رقم زده گفت:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو قهرمانی جهان را در سال ۲۰۱۰، قهرمانی مسابقات مسترز را در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۲۲ و قهرمانی مسابقات بریتانیا را در سال های ۲۰۱۳، ۲۰۱۵ و ۲۰۲۲ کسب کرده است. او در طول دوران حرفه ای خود ۲۳ عنوان قهرمانی مؤثر در رنکینگ اسنوکر را بدست آورده و از سال ۲۰۰۶ تاکنون سالانه حداقل در یکی از مسابقات حرفه ای اسنوکر به مقام قهرمانی دست یافته است. [ ۸] بریک زن ماهر، نیل رابرتسون بیش از ۸۰۰ بریک صد در رقابت های حرفه ای اسنوکر ( شامل 5 بریک ماکزیمم ) در کارنامه خود دارد[ ۹] و از این حیث پس از رونی سالیوان، جان هیگینز و جاد ترامپ، چهارمین بازیکن حرفه ای در تاریخ اسنوکر است که به ۸۰۰ بریک صد دست یافته است. [ ۱۰] او در فصل ۲۰۱۴–۲۰۱۳ با ثبت ۱۰۳ بریک صد اولین بازیکنی شد که به رکورد ۱۰۰عدد بریک صد در یک تک فصل دست یافته است. [ ۱۱] [ ۱۲]
دستاوردهای دوران آماتوری رابرتسون شامل پیروزی در مسابقات قهرمانی زیر ۱۸ سال استرالیا و همچنین تبدیل شدن به جوان ترین بازیکنی که در ۱۴ سالگی در مسابقات مؤثر در رنکینگ استرالیا بریک سنچری ثبت کرد. [ ۱۳]
او در عرض دو سال حرفه ای شد. به اولین مرحله یک چهارم نهایی مسابقات رنکینگی در مسابقات مسترز اروپا رسید و از اسطوره جیمی وایت ۶–۲ شکست خورد. [ ۱۳]
در سال ۲۰۰۵ او برای اولین بار در مسابقات قهرمانی جهان در شفیلد به میدان رفت و با نتیجه ۱۰ بر ۷ مغلوب استیون هندری شد و یک سال بعد برای اولین بار به جمع ۱۶ بازیکن برتر جهان راه یافت. [ ۱۳]
===فینال های مؤثر در رتبه: ۳۶ ( ۲۳ عنوان قهرمانی ) بنازم به این قهرمانی ها…[ ۱۴] ===
رابرتسون در نوامبر رقابت آزاد انگلیس را با شکست ۸–۹ جان هیگینز برنده شد. [ ۱۶] بعد از آن ماه، در صدد دفاع از عنوان قهرمانی سال قبل خود در رقابت های قهرمانی بریتانیا بود، اما در دور اول توسط جان استلی حذف شد. [ ۱۷] او به مرحله یک چهارم نهایی رقابت های قهرمان قهرمانان رسید، اما از کایرن ویلسون با نتیجه ۴–۶ شکست خورد[ ۱۸] و در فینال گرند پریکس ۲۰۲۱ در مقابل رونی سالیوان در حالی که با نتیجه ۸–۶ پیش افتاده بود در نهایت با نتیجه ۸–۱۰ بازی را واگذار کرد. [ ۱۹] در نیمه نهایی مسترز ۲۰۲۲ رابرتسون با نتیجه ۱–۴ و سپس ۳–۵ از حریف خودمارک ویلیامز عقب افتاده بود و در فریم دیسایدر ۵–۵ درحالیکه به ۲ اسنوکر نیاز داشت با یک بازگشت چشمگیر در نهایت پیروز شد. او پس از ضربه آخر خود در این بازی بسیار احساسی شد و در مصاحبه ای در پاسخ به اینکه چگونه چنین بازگشت بزرگی را رقم زده گفت:
wiki: نیل رابرتسن