نیقه

لغت نامه دهخدا

( نیقة ) نیقة. [ ق َ ] ( ع اِمص ) آراستگی و افزونی در کار و لباس و طعام و خورش. ( منتهی الارب ). اسم است از تنوق. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تنوق شود. || خرقاء ذات نیقة؛ در حق جاهلی گویند که با وجود نادانی و جهل دعوی معرفت و دانست نماید. ( منتهی الارب )، نادانی که دعوی فضل و دانش کند.

فرهنگ فارسی

آراستگی و افزونی در کارو لباس و طعام و خورش . اسم است از تنوق .

پیشنهاد کاربران

در منطقه کاشان به زائده و برجستگی روی دنبه گوسفند که به شکل حلزون و مثل یک دنبه کوچک یا بچه دنبه است نیقه گفته میشود

بپرس