نیفه گاه

لغت نامه دهخدا

نیفه گاه. [ ف َ / ف ِ ] ( اِ مرکب ) آنجای از تن آدمی که نیفه بر آن افتد. محتجز. ( یادداشت مؤلف ). شقز.

فرهنگ فارسی

آنجائی از تن آدمی که نیفه بر آن افتد . محتجز . شقز .

پیشنهاد کاربران

بپرس