نیطل

لغت نامه دهخدا

نیطل. [ ن َ طَ ] ( ع اِ ) کوزه ای که شراب پیمایند به وی. ( منتهی الارب ). پیمانه خمر. ( مهذب الاسماء ). مکیال خمر. ( اقرب الموارد ). پیمانه شراب و شیر. پیاله نمونه نزد باده فروشان. نیطِل. نئطل. ( از متن اللغة ). پیمانه شراب. نیطَل . ( ناظم الاطباء ). || دول. ( مهذب الاسماء ). دلو. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). دلو یا دلو بزرگ. ( از متن اللغة ). || سختی. ( منتهی الارب ).داهیة. ( مهذب الاسماء ) ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ). ج ،انطلة. ( از متن اللغة ). نیطَل. ( ناظم الاطباء ). || موت. ( اقرب الموارد ). هلاک. ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ). || ( ص ) مرد نیک زیرک. ( منتهی الارب ). رجل الداهیة. ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ). || مرد درازنره. ( از منتهی الارب ). مرد طویل الجرم و المذاکیر. ( از متن اللغة ). || ( اِ ) وزن هفت درهم . ( ناظم الاطباء ). سبعة دراهم و قیل استاران. ( المفتاح از یادداشت مؤلف ).

نیطل. [ طَ ] ( ع اِ ) نَیطَل. رجوع به نیطل شود.

نیطل. [ طِ ] ( ع اِ ) نیطل. رجوع به نَیطَل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس