نیشابوری، ابوعبدالله محمد بن عبدالله (۳۲۱ـ ۴۰۵ق)
محدث و مورخ ایرانی، از اهالی نیشابور. برای کسب علم به عراق، حجاز و ماوراءالنهر سفر کرد. گاهی نیز به عنوان سفیر بین دربار سامانیان و آل بویه رفت و آمد داشت و چندی هم وزارت ابونصر عتبی را عهده دار بود و مدتی نیز قاضی جرجان گردید. او دارای تألیفاتی است که ازجمله آن ها تاریخ علمای نیشابور در ۸ جلد است. عبدالغافر فارسی، ادامۀ کتاب را تا ۵۱۸ق آورده و ذهبی (۶۷۳ـ۷۴۸ق) نیز خلاصه ای از آن را نوشته است.
محدث و مورخ ایرانی، از اهالی نیشابور. برای کسب علم به عراق، حجاز و ماوراءالنهر سفر کرد. گاهی نیز به عنوان سفیر بین دربار سامانیان و آل بویه رفت و آمد داشت و چندی هم وزارت ابونصر عتبی را عهده دار بود و مدتی نیز قاضی جرجان گردید. او دارای تألیفاتی است که ازجمله آن ها تاریخ علمای نیشابور در ۸ جلد است. عبدالغافر فارسی، ادامۀ کتاب را تا ۵۱۸ق آورده و ذهبی (۶۷۳ـ۷۴۸ق) نیز خلاصه ای از آن را نوشته است.