نیسبه

لغت نامه دهخدا

( نیسبة ) نیسبة. [ ن َس َ ب َ ] ( ع مص ) تکاپوی نمودن در سخن چینی میان دو کس. ( از منتهی الارب ): نیسب بینهما؛ اقبل و ادبر بالنمیمة و غیرها. ( اقرب الموارد ). || ( اِمص ) نمامی. سخن چینی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به معنی قبلی شود.
نیسبه. [ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) هر مرتبه و رسته و چینه دیوار گلین که بر روی هم گذارند. ( از برهان ) ( از آنندراج ) ( از انجمن آرا ) ( از ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس