نیزه بردار

لغت نامه دهخدا

نیزه بردار. [ ن َ / ن ِ زَ / زِ ب َ ] ( نف مرکب ) کسی که نیزه برمی دارد و دارای نیزه است. ( ناظم الاطباء ). حامل نیزه. که نیزه پهلوان را در جنگ حمل کند و هنگام ضرورت به دست او دهد. اسلحه دار. نیزه کش :
چون دهم سان سپاه معنی را
آفتاب است نیزه بردارم.
ملافوقی یزدی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کسی که نیزه بر می دارد و دارای نیزه است . حامل نیزه . که نیز. پهلوان را در جنگ حمل کند و هنگام ضرورت به دست او دهد . اسلحه دار . نیزه کش .

پیشنهاد کاربران

بپرس