نیزج

لغت نامه دهخدا

نیزج. [ ن َ زَ ] ( ع ص ) کس باریک ودراز تلاق. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). جهازالمراءة البظراء. ( متن اللغة ). و رجوع به نشوءاللغة ص 18 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس