نیری

/nayyeri/

لغت نامه دهخدا

نیری. [ ن َی ْ ی ِ ] ( اِخ ) میرزا طاهربن قدیم خان شیرازی. از شاعران قرن سیزدهم است. مدتی در هندوستان مداح حکمران دکن بود و در همان دیار به سال 1256 هَ.ق. درگذشت. او راست :
چه جرم است آنکه دربند است و کس نادیده عصیانش
همی دست سرافرازان درآویزد به دامانش
به تن بر از عصب پوشیده دارد ضخم خفتانی
بدان چستی که پنداری ز تن بررسته خفتانش.
رجوع به مجمعالفصحا ج 2 ص 506 و فرهنگ سخنوران شود.

فرهنگ فارسی

میرزا طاهر بن قدیم خان شیرازی از شاعران قرن سیزدهم است ٠ مدتی در هندوستان مداح حکمران دکن بود و در همان دیار به سال ۱۲۵۶ در گذشت ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس