نیروی کوریولیس (Coriolis force)
در مکانیک کلاسیک، نیروی فرضی یا شبه نیرویی که گوستاو ـ گاسپار کوریولیس، مهندس و ریاضی دان فرانسوی قرن ۱۹، آن را در ۱۸۳۵ توصیف کرد. کوریولیس روشن ساخت که هرگاه قوانین معمولی نیوتونیِ حرکت اجسام برای چارچوب مرجعی به کار روند، لازم است نیروی لختی را در معادله های حرکت منظور کرد که برای چرخش پادساعت گرد چارچوب مرجع در سمت راست جهت حرکت جسم، و برای چرخش ساعت گرد در سمت چپ آن اثر می کند. اثر نیروی کوریولیس انحراف مسیر ظاهری جسمی است که درون دستگاه مختصات چرخانی حرکت می کند. جسم در واقع از مسیر خود منحرف نمی شود، بلکه به علت حرکت دستگاه مختصات چنین به نظر می رسد.
در مکانیک کلاسیک، نیروی فرضی یا شبه نیرویی که گوستاو ـ گاسپار کوریولیس، مهندس و ریاضی دان فرانسوی قرن ۱۹، آن را در ۱۸۳۵ توصیف کرد. کوریولیس روشن ساخت که هرگاه قوانین معمولی نیوتونیِ حرکت اجسام برای چارچوب مرجعی به کار روند، لازم است نیروی لختی را در معادله های حرکت منظور کرد که برای چرخش پادساعت گرد چارچوب مرجع در سمت راست جهت حرکت جسم، و برای چرخش ساعت گرد در سمت چپ آن اثر می کند. اثر نیروی کوریولیس انحراف مسیر ظاهری جسمی است که درون دستگاه مختصات چرخانی حرکت می کند. جسم در واقع از مسیر خود منحرف نمی شود، بلکه به علت حرکت دستگاه مختصات چنین به نظر می رسد.
wikijoo: نیروی_کوریولیس