نیروی زمینی امپراتوری آلمان. نیروی زمینی امپراتوری آلمان ( به آلمانی: Kaiserlich Deutsches Heer ) نیروی متحد زمینی و هوایی امپراتوری آلمان بود. اصطلاح دویچه هِیر ( Deutsches Heer ) برای نیروی زمینی بوندس ور، نیروهای مسلح کنونی جمهوری فدرال آلمان نیز استفاده می شود. نیروی زمینی امپراتوری آلمان پس از وحدت آلمان تحت رهبری پادشاهی پروس در سال ۱۸۷۱ تشکیل و در سال ۱۹۱۹، پس از شکست امپراتوری آلمان در جنگ جهانی اول منحل شد.
دولت هایی که امپراتوری آلمان را تشکیل می دادند، نیروی زمینی خود را مشارکت دادند. در کنفدراسیون آلمان، که پس از جنگ های ناپلئونی شکل گرفت، هر ایالت مسئول حفظ واحدهای خاصی بود که در صورت درگیری در اختیار کنفدراسیون قرار می گرفت. هنگامی که با هم کار می کردند، واحدها به عنوان نیروی زمینی فدرال ( Bundesheer ) سیستم نیروی زمینی فدرال در درگیری های مختلف سده نوزدهم عمل کرد، مانند جنگ اول شلسویگ از ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۰، اما در زمان جنگ دوم شلسویگ در ۱۸۶۴، تنش بین قدرتهای اصلی کنفدراسیون، امپراتوری اتریش و پادشاهی پروس و کنفدراسیون آلمان پس از جنگ اتریش و پروس در سال ۱۸۶۶ منحل شد.
پروس کنفدراسیون آلمان شمالی را تشکیل داد و این پیمان برای حفظ نیروی زمینی فدرال و نیروی دریایی فدرال ( Bundesmarine یا Bundeskriegsmarine ) [ ۲] قوانین دیگر در مورد وظیفه نظامی نیز از این اصطلاحات استفاده می کردند. [ ۳] بین کنفدراسیون آلمان شمالی و کشورهای عضو، قراردادهایی ( که بعداً تعدیل شد ) منعقد شد و ارتش های خود را در زمان جنگ به ارتش پروس تسلیم کردند و ارتش پروس مسئولیت آموزش سربازان کنفدراسیون را بر عهده گرفت. [ الف]
مدت کوتاهی پس از شروع جنگ فرانسه و پروس در سال ۱۸۷۰، کنفدراسیون آلمان شمالی همچنین با دولتهایی که عضو کنفدراسیون نبودند، یعنی بایرن، وورتمبرگ و بادن، در مورد مسائل نظامی قراردادهایی را منعقد کرد. [ ب] از طریق این کنوانسیون ها و قانون اساسی ۱۸۷۱ امپراتوری آلمان، نیروی زمینی رایش ( Reichsheer ) ایجاد شد نیروهای پادشاهی بایرن، ساکسون و وورتمبرگ نیمه خودمختار باقی ماندند، در حالی که نیروی زمینی پروس تقریباً کنترل کامل بر ارتش های دیگر ایالت های امپراتوری را در دست گرفت. قانون اساسی امپراتوری آلمان، مورخ ۱۶ آوریل ۱۸۷۱، منابع قانون اساسی آلمان شمالی را از نیروی زمینی فدرال به هر یک از نیروی زمینی قلمرو تغییر داد ( Reichsheer ) یا نیروی زمینی آلمان ( Deutsches Heer ) [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدولت هایی که امپراتوری آلمان را تشکیل می دادند، نیروی زمینی خود را مشارکت دادند. در کنفدراسیون آلمان، که پس از جنگ های ناپلئونی شکل گرفت، هر ایالت مسئول حفظ واحدهای خاصی بود که در صورت درگیری در اختیار کنفدراسیون قرار می گرفت. هنگامی که با هم کار می کردند، واحدها به عنوان نیروی زمینی فدرال ( Bundesheer ) سیستم نیروی زمینی فدرال در درگیری های مختلف سده نوزدهم عمل کرد، مانند جنگ اول شلسویگ از ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۰، اما در زمان جنگ دوم شلسویگ در ۱۸۶۴، تنش بین قدرتهای اصلی کنفدراسیون، امپراتوری اتریش و پادشاهی پروس و کنفدراسیون آلمان پس از جنگ اتریش و پروس در سال ۱۸۶۶ منحل شد.
پروس کنفدراسیون آلمان شمالی را تشکیل داد و این پیمان برای حفظ نیروی زمینی فدرال و نیروی دریایی فدرال ( Bundesmarine یا Bundeskriegsmarine ) [ ۲] قوانین دیگر در مورد وظیفه نظامی نیز از این اصطلاحات استفاده می کردند. [ ۳] بین کنفدراسیون آلمان شمالی و کشورهای عضو، قراردادهایی ( که بعداً تعدیل شد ) منعقد شد و ارتش های خود را در زمان جنگ به ارتش پروس تسلیم کردند و ارتش پروس مسئولیت آموزش سربازان کنفدراسیون را بر عهده گرفت. [ الف]
مدت کوتاهی پس از شروع جنگ فرانسه و پروس در سال ۱۸۷۰، کنفدراسیون آلمان شمالی همچنین با دولتهایی که عضو کنفدراسیون نبودند، یعنی بایرن، وورتمبرگ و بادن، در مورد مسائل نظامی قراردادهایی را منعقد کرد. [ ب] از طریق این کنوانسیون ها و قانون اساسی ۱۸۷۱ امپراتوری آلمان، نیروی زمینی رایش ( Reichsheer ) ایجاد شد نیروهای پادشاهی بایرن، ساکسون و وورتمبرگ نیمه خودمختار باقی ماندند، در حالی که نیروی زمینی پروس تقریباً کنترل کامل بر ارتش های دیگر ایالت های امپراتوری را در دست گرفت. قانون اساسی امپراتوری آلمان، مورخ ۱۶ آوریل ۱۸۷۱، منابع قانون اساسی آلمان شمالی را از نیروی زمینی فدرال به هر یک از نیروی زمینی قلمرو تغییر داد ( Reichsheer ) یا نیروی زمینی آلمان ( Deutsches Heer ) [ ۴]
