نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین شاخهٔ دریایی ارتش آزادی بخش خلق جمهوری خلق چین است. این نیرو در سال ۱۹۵۰ بر پا شد و منشاء آن یکان هایی دریایی بودند که هنگام جنگ داخلی چین می جنگیدند. در دههٔ ۱۹۵۰ و اوایل دههٔ ۱۹۶۰ اتحاد شوروی به نیروی دریایی ارتش آزادی بخش کمک هایی به شکل فرستادن مستشاران دریایی و صادرات تجهیزات و تکنولوژی انجام داد.
... [مشاهده متن کامل]
تا پیش از دههٔ ۱۹۹۰ این نیرو نقشی فرعی در کنار نیروی زمینی ارتش آزادی بخش خلق چین داشت.
در سال ۲۰۰۸ ژنرال چیانلی هوا اعلام کرد که چین برنامه ای برای به آب انداختن ناوگان کوچکی از ناوهای هواپیمابر در آینده ای نزدیک دارد، ولی این ناوگان برای مقاصد دفاع منطقه ای است و نه لشکرکشی. در سال ۲۰۱۳ مقام های رسمی ارتش آزادی بخش خلق چین طرح کلی برنامه ای را برای فعالیت این نیرو در زنجیره نخستین جزیره ها شرح دادند. استراتژیست های چینی توسعهٔ نیروی دریایی را از یک نیروی دریایی سبز به یک نیروی دریایی آبی آفندی و پدافندی منطقه ای پیش بینی کردند.
نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق چین شامل پنج شاخه می شود:
• نیروهای زیردریایی نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
• نیروهای سطح دریایی نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
• نیروهای دفاع ساحلی نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
• تفنگداران دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
• نیروهای هوابرد نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین دارای دو فروند ناو هواپیمابریک فروند هم درحال ساخت، ۶ فروند کشتی ترابری آبی خاکی، ۳۲ فروند کشتی تانک بر، ۷۹ فروند زیردریایی ( ۱۴ فروند آن اتمی است ) ، ۵۰ فروند ناوشکن، ۴۶ فروندناوچه، ۴۲ فروند ناوچه سبک، ۱۰۵ فروند کشتی موشک انداز، ۱۳۱ فروند کشتی توپ دار، ۶۷ فروند کشتی ضدمین، ۷ فروند کشتی سوخت رسان و ناوگانی از کشتی های گوناگون کمکی است.
منشا نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین یکان هایی از نیروی دریایی جمهوری چین بود که در اواخر جنگ داخلی چین فرار کرده و به ارتش آزادیبخش خلق پیوسته بودند. در سال ۱۹۴۹ مائو تسه تونگ اظهار داشت که "برای مقابله با ستیزه جویی امپریالیسم باید یک نیروی دریایی نیرومند بسازیم. " در عملیات پیاده کردن نیرو در جزیره هاینان، کمونیست ها جونگ هایی چوبی که روی آن ها توپ های کوهی نصب شده بود به عنوان کشتی جنگی و ترابری علیه نیروی دریایی جمهوری چین به کار می بردند. دانشگاه نیروی دریایی دالیان در تاریخ ۲۲ نوامبر ۱۹۴۹ در دالبان بر پا شد که بیشتر معلم های آن اهل شوروی بودند. نیروی دریایی در سپتامبر ۱۹۵۰ با تحکیم نیروهای دریایی منطقه ای زیر نظر فرماندهی ستاد کل در جیانلیان در استان جیانگسو برپا گردید. این نیرو پامل کلکسیون گوناگونی از کشتی ها و قایق های گرفته شده از نیروهای کومینتانگ بود. نیروی هوابرد دریایی ۲ سال بعد به آن افزوده شد. تا سال ۱۹۵۴ حدود ۲۵۰۰ مستشار نیروی دریایی شوروی در چین بودند؛ یعنی تقریباً برای هر ۳۰ پرسنل نیروی دریایی چین یک مستشار وجود داشت و شوروی آغاز به فراهم کردن کشتی های مدرن نمود. با کمک شوروی نیروی دریایی در سال ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵ به صورت ناوگان دریای شمال؛ ناوگان دریای خاوری، ناوگان دریای جنوب و سپاهی از دریابدها و دیگر افسران مطابق با درجه های نیروی زمینی بر پا گردید. شوروی ها نخست در کشتی سازی به چین یاری رساندند، سپس چینی ها طراحی های شوروی را بدون یاری کپی کردندو سپس سرانجام چینی ها کشتی هایی با طراحی خود تولید کردند. سرانجام همکاری شوروی تا جایی پیشرفت کرد که موضوع ناوگان مشترک چینی به شوروی در اقیانوس آرام به بحث گذاشته شد.
... [مشاهده متن کامل]
تا پیش از دههٔ ۱۹۹۰ این نیرو نقشی فرعی در کنار نیروی زمینی ارتش آزادی بخش خلق چین داشت.
در سال ۲۰۰۸ ژنرال چیانلی هوا اعلام کرد که چین برنامه ای برای به آب انداختن ناوگان کوچکی از ناوهای هواپیمابر در آینده ای نزدیک دارد، ولی این ناوگان برای مقاصد دفاع منطقه ای است و نه لشکرکشی. در سال ۲۰۱۳ مقام های رسمی ارتش آزادی بخش خلق چین طرح کلی برنامه ای را برای فعالیت این نیرو در زنجیره نخستین جزیره ها شرح دادند. استراتژیست های چینی توسعهٔ نیروی دریایی را از یک نیروی دریایی سبز به یک نیروی دریایی آبی آفندی و پدافندی منطقه ای پیش بینی کردند.
نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق چین شامل پنج شاخه می شود:
• نیروهای زیردریایی نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
• نیروهای سطح دریایی نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
• نیروهای دفاع ساحلی نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
• تفنگداران دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
• نیروهای هوابرد نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین
نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین دارای دو فروند ناو هواپیمابریک فروند هم درحال ساخت، ۶ فروند کشتی ترابری آبی خاکی، ۳۲ فروند کشتی تانک بر، ۷۹ فروند زیردریایی ( ۱۴ فروند آن اتمی است ) ، ۵۰ فروند ناوشکن، ۴۶ فروندناوچه، ۴۲ فروند ناوچه سبک، ۱۰۵ فروند کشتی موشک انداز، ۱۳۱ فروند کشتی توپ دار، ۶۷ فروند کشتی ضدمین، ۷ فروند کشتی سوخت رسان و ناوگانی از کشتی های گوناگون کمکی است.
منشا نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین یکان هایی از نیروی دریایی جمهوری چین بود که در اواخر جنگ داخلی چین فرار کرده و به ارتش آزادیبخش خلق پیوسته بودند. در سال ۱۹۴۹ مائو تسه تونگ اظهار داشت که "برای مقابله با ستیزه جویی امپریالیسم باید یک نیروی دریایی نیرومند بسازیم. " در عملیات پیاده کردن نیرو در جزیره هاینان، کمونیست ها جونگ هایی چوبی که روی آن ها توپ های کوهی نصب شده بود به عنوان کشتی جنگی و ترابری علیه نیروی دریایی جمهوری چین به کار می بردند. دانشگاه نیروی دریایی دالیان در تاریخ ۲۲ نوامبر ۱۹۴۹ در دالبان بر پا شد که بیشتر معلم های آن اهل شوروی بودند. نیروی دریایی در سپتامبر ۱۹۵۰ با تحکیم نیروهای دریایی منطقه ای زیر نظر فرماندهی ستاد کل در جیانلیان در استان جیانگسو برپا گردید. این نیرو پامل کلکسیون گوناگونی از کشتی ها و قایق های گرفته شده از نیروهای کومینتانگ بود. نیروی هوابرد دریایی ۲ سال بعد به آن افزوده شد. تا سال ۱۹۵۴ حدود ۲۵۰۰ مستشار نیروی دریایی شوروی در چین بودند؛ یعنی تقریباً برای هر ۳۰ پرسنل نیروی دریایی چین یک مستشار وجود داشت و شوروی آغاز به فراهم کردن کشتی های مدرن نمود. با کمک شوروی نیروی دریایی در سال ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵ به صورت ناوگان دریای شمال؛ ناوگان دریای خاوری، ناوگان دریای جنوب و سپاهی از دریابدها و دیگر افسران مطابق با درجه های نیروی زمینی بر پا گردید. شوروی ها نخست در کشتی سازی به چین یاری رساندند، سپس چینی ها طراحی های شوروی را بدون یاری کپی کردندو سپس سرانجام چینی ها کشتی هایی با طراحی خود تولید کردند. سرانجام همکاری شوروی تا جایی پیشرفت کرد که موضوع ناوگان مشترک چینی به شوروی در اقیانوس آرام به بحث گذاشته شد.
