نیروی داوطلب اولستر ( UVF ) یک گروه شبه نظامی وفادار به پادشاهی متحده در اولستر است. این گروه نظامی در سال ۱۹۶۶ پدید آمد. اولین رهبر آن گوستی اسپنس، سرباز سابق ارتش انگلیس از ایرلند شمالی بود. این گروه مبارزات مسلحانه حدوداً سی ساله ای را در جریان درگیری های ایرلند شمالی، در کارنامه دارند. این جنگ در سال ۱۹۹۴ به آتش بس بدل شد و در سال ۲۰۰۷ رسماً داوطلبان اولستر به مبارزات خود پایان دادند؛ اگرچه برخی از اعضای آن به خشونت و اقدامات جنایتکارانه ادامه دادند. گروه داوطلبان اولستر توسط انگلستان و جمهوری ایرلند به عنوان یک سازمان تروریستی طبقه بندی می شود.
... [مشاهده متن کامل]
اهداف اعلام شده UVF مبارزه با جمهوری خواهی ایرلندی - به ویژه با ارتش جمهوری خواه ایرلند ( IRA ) - و حفظ وضعیت ایرلند شمالی به عنوان بخشی از پادشاهی متحده بود. داوطلبان اولستر مسئول مرگ بیش از ۵۰۰ کشته است. اکثریت قریب به اتفاق ( بیش از دو سوم ) قربانیان آن غیرنظامیان کاتولیک ایرلندی بودند که اغلب به طور تصادفی کشته می شدند. در طول درگیری، مرگبارترین حمله آنان در ایرلند شمالی و در واقعهٔ بمب گذاری سال ۱۹۷۱ در یک بار بود که منجر به کشته شدن پانزده غیرنظامی شد. این گروه همچنین از سال ۱۹۶۹ به بعد حملاتی را در جمهوری ایرلند انجام دادند. بزرگترین آن ها بمب گذاری در دوبلین و موناگان در سال ۱۹۷۴ بود که منجر به کشته شدن ۳۴ غیرنظامی شد و آن را به مرگبارترین حمله تروریستی درگیری تبدیل کرد. بمب گذاری بدون اخطار و با استفاده از خودرو، توسط واحدهایی از تیپ های بلفاست و مید - اولستر انجام شده بود. تیپ مید - اولستر همچنین مسئول قتل های سال ۱۹۷۵ در میامی شو باند بود که در آن سه نفر از اعضای گروه معروف کاباره ایرلندی در یک ایست بازرسی ساختگی نظامیان مسلح با لباس ارتش انگلیس به ضرب گلوله کشته شدند. در این حمله دو عضو UVF به طور تصادفی منفجر شدند. آخرین حمله مهم UVF، قتل عام لوگینیزلند در سال ۱۹۹۴ بود که در آن اعضای گروه، شش غیرنظامی کاتولیک را در یک میخانه روستایی به ضرب گلوله کشتند. در سال های اخیر، این گروه به دلیل پنهان کاری و سیاست محدود نگهداشتن عضویت انتخابی خود، مورد توجه قرار می گرفت. دیگر گروه شبه نظامی اصلی وفاداران، در طول درگیری به نام انجمن دفاع اولستر ( UDA ) بود که عضویت گسترده تری داشت.
... [مشاهده متن کامل]
اهداف اعلام شده UVF مبارزه با جمهوری خواهی ایرلندی - به ویژه با ارتش جمهوری خواه ایرلند ( IRA ) - و حفظ وضعیت ایرلند شمالی به عنوان بخشی از پادشاهی متحده بود. داوطلبان اولستر مسئول مرگ بیش از ۵۰۰ کشته است. اکثریت قریب به اتفاق ( بیش از دو سوم ) قربانیان آن غیرنظامیان کاتولیک ایرلندی بودند که اغلب به طور تصادفی کشته می شدند. در طول درگیری، مرگبارترین حمله آنان در ایرلند شمالی و در واقعهٔ بمب گذاری سال ۱۹۷۱ در یک بار بود که منجر به کشته شدن پانزده غیرنظامی شد. این گروه همچنین از سال ۱۹۶۹ به بعد حملاتی را در جمهوری ایرلند انجام دادند. بزرگترین آن ها بمب گذاری در دوبلین و موناگان در سال ۱۹۷۴ بود که منجر به کشته شدن ۳۴ غیرنظامی شد و آن را به مرگبارترین حمله تروریستی درگیری تبدیل کرد. بمب گذاری بدون اخطار و با استفاده از خودرو، توسط واحدهایی از تیپ های بلفاست و مید - اولستر انجام شده بود. تیپ مید - اولستر همچنین مسئول قتل های سال ۱۹۷۵ در میامی شو باند بود که در آن سه نفر از اعضای گروه معروف کاباره ایرلندی در یک ایست بازرسی ساختگی نظامیان مسلح با لباس ارتش انگلیس به ضرب گلوله کشته شدند. در این حمله دو عضو UVF به طور تصادفی منفجر شدند. آخرین حمله مهم UVF، قتل عام لوگینیزلند در سال ۱۹۹۴ بود که در آن اعضای گروه، شش غیرنظامی کاتولیک را در یک میخانه روستایی به ضرب گلوله کشتند. در سال های اخیر، این گروه به دلیل پنهان کاری و سیاست محدود نگهداشتن عضویت انتخابی خود، مورد توجه قرار می گرفت. دیگر گروه شبه نظامی اصلی وفاداران، در طول درگیری به نام انجمن دفاع اولستر ( UDA ) بود که عضویت گسترده تری داشت.
