نیروی بین مولکولی

نیروهای بین مولکولی به نیروهای جاذبه و دافعه ای گفته می شود که بین ذرات همجوار ( اتم، مولکول یا یون ) عمل می کنند. این نیرو نسبت به نیروی درون مولکولی، نیرویی که یک مولکول را یک جا نگه می دارد، ضعیف تر است. به عنوان مثال، پیوند کووالانسی موجود در داخل مولکول هیدروژن کلرید ( HCl ) بسیار قوی تر از نیروهای بین مولکول های همسایه است، که زمانی وجود دارد که مولکول ها به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک باشند. نیروهای بین مولکولی بسیار کوتاه برد هستند . یعنی وقتی فاصلهٔ مولکول ها، چند برابر فاصلهٔ بین مولکولی شود، نیروهای بین مولکولی بسیار کوچک و عملاً صفر خواهند شد .
نیروهای جاذبه ی بین مولکولی به گروههای زیر تقسیم می شوند:
• نیروی پیوند هیدروژنی
• نیروی یون - دوقطبی القایی ( Ion–induced dipole forces )
• نیروی یون - دوقطبی ( Ion–dipole forces )
• نیروی واندروالسی  :
• نیروی پراکندگی لاندن ( دوقطبی های لحظه ای - القایی ) ( fluctuating dipole–induced dipole interaction )
• اثر کیسوم ( دوقطبی های دائمی - دائمی ) ( permanent dipole - permanent dipole )
• اثر دبای ( دوقطبی نوسانی - القایی ) ( permanent–induced dipoles )
نیروهای بین مولکولی به صورت متداول به دسته های زیر تقسیم می شوند:
پیوند های=کووالانسی، یونی، فلزی، یون - دوقطبی، دوقطبی - دوقطبی، یون - دوقطبی لحظه ای، دوقطبی - سه قطبی لحظه ای، لاندن، هیدروژنی، واندروالسی
نیروهای همچسبی و دگرچسبی نیروهای موقت و سست بین مولکول ها هستند و در واقع کشش سطحی محسوب می شوند مثل تشکیل حباب که از اثرات کشش سطحی است