نیروی برون مرزی ( انگلیسی: Expeditionary warfare ) به نیرویی گفته می شود که به دور از پایگاه های اصلی و کشور خود و در یک کشور بیگانه به عملیات نظامی می پردازد. این نیرو پیشینه مفهوم نویی است که امروزه به نام نیروی واکنش سریع شناخته می شود. به صورت سنتی انتظار می رود که نیروهای برون مرزی تا حد زیادی خوداتکا باشند تا بتوانند در سرزمین های بیگانه و دور از پایگاه های اصلی نیاز خود را تأمین کنند.
یکی از نخستین نمونه های نیروی برون مرزی ثبت شده در تاریخ مردمان دریا هستند. ایشان گروهی از مردمان دریانورد بودند که در هزاره دوم ( پیش از میلاد ) به بخش های شرقی دریای مدیترانه حمله می کردند و باعث نابودی بسیاری از تمدن های آن روزگار شدند.
یکی دیگر از نمونه های نیروی برون مرزی اسکندر مقدونی است که به همراه نیروهایش در سرزمین هایی بسیار دورتر از پایگاه های اصلی اش در یونان فعالیت می نمود. شیوه های پیش گرفته توسط اسکندر در این کارزارها و استفاده از دریابری به موفقیت او بسیار کمک کرد.
نمونه بسیار درخشان تر نیروی برون مرزی هانیبال که در دومین جنگ کارتاژ با نیروهای خود از شبه جزیره ایبری ( اسپانیای امروزین ) راه افتاده و پس از گذر از سرزمین های گوناگون از کوه های آلپ گذشت و وارد شبه جزیره ایتالیا شد. راهبرد نظامی هانیبال و توانایی رهبری او در کنار استفاده چیره دستانه از دریابری سویه های نوینی از عملیات برون مرزی را نشان داد.
تجربه ها کارتاژی ها تأثیر زیادی بر رومیان گذاشت و ایشان نیز به شکل های گوناگونی از عملیات برون مرزی استفاده می کنند که یکی از نمونه های بسیار موفق آن فتح بریتانیا از سوی امپراتوری روم است.
در چین باستان هم دودمان هان از نیروی برون مرزی به شکل بسیار مناسبی استفاده می نمود. در جنگ با قبایل شیونگ نو نیروهای چینی به فرمان امپراتور وو هان نیروهای برون مرزی را به عمق خاک دشمن می فرستادند تا سکونت گاه های آنان را نابود نماید.
مدت کوتاهی پس از فروپاشی امپراتوری روم غربی، سردار بیزانسی به نام بلیساریوس با نیروهای برون مرزی اش رهسپار بازپسگیری ایتالیا از واندال ها شد و توانست قسمت هایی از این منطقه و خود شهر رم را بازپس بگیرد.
بهترین شکل نیروهای برون مرزی آن زمان اما در شمال قاره اروپا و ناحیه اسکاندیناوی شکل گرفت. دوران گرمایشی قرون وسطی توان وایکینگ ها برای هجوم را افزود که نتیجه آن یورش وایکینگ ها به گستره ای از دریای خزر تا اسپانیا بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیکی از نخستین نمونه های نیروی برون مرزی ثبت شده در تاریخ مردمان دریا هستند. ایشان گروهی از مردمان دریانورد بودند که در هزاره دوم ( پیش از میلاد ) به بخش های شرقی دریای مدیترانه حمله می کردند و باعث نابودی بسیاری از تمدن های آن روزگار شدند.
یکی دیگر از نمونه های نیروی برون مرزی اسکندر مقدونی است که به همراه نیروهایش در سرزمین هایی بسیار دورتر از پایگاه های اصلی اش در یونان فعالیت می نمود. شیوه های پیش گرفته توسط اسکندر در این کارزارها و استفاده از دریابری به موفقیت او بسیار کمک کرد.
نمونه بسیار درخشان تر نیروی برون مرزی هانیبال که در دومین جنگ کارتاژ با نیروهای خود از شبه جزیره ایبری ( اسپانیای امروزین ) راه افتاده و پس از گذر از سرزمین های گوناگون از کوه های آلپ گذشت و وارد شبه جزیره ایتالیا شد. راهبرد نظامی هانیبال و توانایی رهبری او در کنار استفاده چیره دستانه از دریابری سویه های نوینی از عملیات برون مرزی را نشان داد.
تجربه ها کارتاژی ها تأثیر زیادی بر رومیان گذاشت و ایشان نیز به شکل های گوناگونی از عملیات برون مرزی استفاده می کنند که یکی از نمونه های بسیار موفق آن فتح بریتانیا از سوی امپراتوری روم است.
در چین باستان هم دودمان هان از نیروی برون مرزی به شکل بسیار مناسبی استفاده می نمود. در جنگ با قبایل شیونگ نو نیروهای چینی به فرمان امپراتور وو هان نیروهای برون مرزی را به عمق خاک دشمن می فرستادند تا سکونت گاه های آنان را نابود نماید.
مدت کوتاهی پس از فروپاشی امپراتوری روم غربی، سردار بیزانسی به نام بلیساریوس با نیروهای برون مرزی اش رهسپار بازپسگیری ایتالیا از واندال ها شد و توانست قسمت هایی از این منطقه و خود شهر رم را بازپس بگیرد.
بهترین شکل نیروهای برون مرزی آن زمان اما در شمال قاره اروپا و ناحیه اسکاندیناوی شکل گرفت. دوران گرمایشی قرون وسطی توان وایکینگ ها برای هجوم را افزود که نتیجه آن یورش وایکینگ ها به گستره ای از دریای خزر تا اسپانیا بود.
wiki: نیروی برون مرزی