نیروی امنیتی کوزوو ( KSF ) نیروی نظامی کوزوو است، و پس از اعلام استقلال در سال ۲۰۰۸ تشکیل شد. وظیفهٔ این نیرو، دفاع از حاکمیت و تمامیت ارضی کوزوو، حمایت نظامی از مقامات غیرنظامی و مشارکت در ماموریت ها و عملیات های بین المللی صلح بانی است. از سال ۲۰۱۸، نیروی امنیتی این کشور در حال ارتقا و تبدیل شدن به نیروهای مسلح کوزوو است، روندی که انتظار می رود ۱۰ سال طول بکشد.
رئیس جمهور کوزوو فرمانده کل قوای نیروهای امنیتی کوزوو است و صلاحیت بسیج نیروهای امنیتی کوزوو را در موارد اضطراری دارد. در مواقع دیگر، اختیارات رئیس جمهور به عنوان فرماندهٔ کل، از طریق نخست وزیر و وزیر دفاع انجام می شود.
نیروی امنیتی کوزوو در ژانویهٔ ۲۰۰۹، پس از انحلال سپاه حفاظت کوزوو ( KPC ) ، که تا آن زمان یک سازمان خدمات اضطراری غیرنظامی و نهادی تشکیل یافته از ارتش آزادی بخش کوزوو بود، تأسیس شد. در مارس ۲۰۰۸، نیروهای کوزوو به رهبری ناتو ( KFOR ) و سپاه حفاظت کوزوو، مقدمات تشکیل نیروی امنیتی کوزوو را آغاز کردند. بر اساس دستورالعمل های ارائه شده در طرح آهتیساری، نیروی امنیتی کوزوو در ابتدا مجاز به حمل سلاح های سبک بود. پذیرش و آموزش پرسنل در اوایل ژوئن ۲۰۰۸، زمانی که کارشناسان ناتو برای هدایت این فرایند، وارد کوزوو شدند، آغاز شد و از اوایل دسامبر ۲۰۰۸، ثبت نام داوطلبان بین ۱۸ تا ۳۰ سال آغاز شد. نیروی امنیتی کوزوو به طور رسمی در ۱ ژانویهٔ ۲۰۰۹ تأسیس شد.
با هدف ارتقای صلاحیت های نظامی خود و ایجاد امکان پیوستن به ناتو، در دسامبر ۲۰۱۸، مجلس کوزوو قانونی را تصویب کرد تا نیروی امنیتی کوزوو را به عنوان یک «نیروی نظامی حرفه ای» بازتعریف کند و یک وزارت دفاع ایجاد کند. [ ۲] [ ۳] انتظار می رود که این تحول، در سال ۲۰۲۸ به پایان برسد. پرسنل KSF در آکادمی های نظامی ناتو در ترکیه، ایالات متحده و بریتانیا، از جمله دانشکده هوانوردی ارتش در اسپارتا، آکادمی نظامی ایالات متحده، و سندهرست آموزش می بینند. تحول فعلی آن، به طور فعال توسط اعضای ناتو حمایت می شود و نزدیک ترین همکاری آن، با گارد ملی آیووا است. پس از آغاز تهاجم روسیه به اوکراین ۲۰۲۲، مجلس کوزوو قطعنامه ای را تصویب کرد و از دولت خواست که درخواست عضویت در ناتو را آغاز کند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرئیس جمهور کوزوو فرمانده کل قوای نیروهای امنیتی کوزوو است و صلاحیت بسیج نیروهای امنیتی کوزوو را در موارد اضطراری دارد. در مواقع دیگر، اختیارات رئیس جمهور به عنوان فرماندهٔ کل، از طریق نخست وزیر و وزیر دفاع انجام می شود.
نیروی امنیتی کوزوو در ژانویهٔ ۲۰۰۹، پس از انحلال سپاه حفاظت کوزوو ( KPC ) ، که تا آن زمان یک سازمان خدمات اضطراری غیرنظامی و نهادی تشکیل یافته از ارتش آزادی بخش کوزوو بود، تأسیس شد. در مارس ۲۰۰۸، نیروهای کوزوو به رهبری ناتو ( KFOR ) و سپاه حفاظت کوزوو، مقدمات تشکیل نیروی امنیتی کوزوو را آغاز کردند. بر اساس دستورالعمل های ارائه شده در طرح آهتیساری، نیروی امنیتی کوزوو در ابتدا مجاز به حمل سلاح های سبک بود. پذیرش و آموزش پرسنل در اوایل ژوئن ۲۰۰۸، زمانی که کارشناسان ناتو برای هدایت این فرایند، وارد کوزوو شدند، آغاز شد و از اوایل دسامبر ۲۰۰۸، ثبت نام داوطلبان بین ۱۸ تا ۳۰ سال آغاز شد. نیروی امنیتی کوزوو به طور رسمی در ۱ ژانویهٔ ۲۰۰۹ تأسیس شد.
با هدف ارتقای صلاحیت های نظامی خود و ایجاد امکان پیوستن به ناتو، در دسامبر ۲۰۱۸، مجلس کوزوو قانونی را تصویب کرد تا نیروی امنیتی کوزوو را به عنوان یک «نیروی نظامی حرفه ای» بازتعریف کند و یک وزارت دفاع ایجاد کند. [ ۲] [ ۳] انتظار می رود که این تحول، در سال ۲۰۲۸ به پایان برسد. پرسنل KSF در آکادمی های نظامی ناتو در ترکیه، ایالات متحده و بریتانیا، از جمله دانشکده هوانوردی ارتش در اسپارتا، آکادمی نظامی ایالات متحده، و سندهرست آموزش می بینند. تحول فعلی آن، به طور فعال توسط اعضای ناتو حمایت می شود و نزدیک ترین همکاری آن، با گارد ملی آیووا است. پس از آغاز تهاجم روسیه به اوکراین ۲۰۲۲، مجلس کوزوو قطعنامه ای را تصویب کرد و از دولت خواست که درخواست عضویت در ناتو را آغاز کند. [ ۴]
wiki: نیروی امنیتی کوزوو