نیروگاه بادی دریایی

نیروگاه بادی دریایی ( به انگلیسی: Offshore wind power ) به مجموعه ای از توربین های بادی که در دریا برای تولید برق مستقر شده اند گفته می شود. سرعت باد در دریا شدیدتر از ساحل یا خشکی است از این رو برق را با توان بیشتری می توان تولید کرد. این در حالی است که ساخت چنین نیروگاه هایی گران است. با این وجود تا پایان سال ۲۰۱۴ میلادی ۳٬۲۳۰ توربین در ۸۴ مزرعه بادی دریایی در ۱۱ کشور اروپایی با ظرفیت توان ۱۱٬۰۲۷ مگاوات نصب و به شبکه متصل شده اند. [ ۱]
گاهی باد مورد نیاز در فراساحل به دست می آید که عمق آب عامل تعیین کننده هزینه ها است. عموماً تا ۴۰ کیلومتری ساحل می توان تأسیسات را برپا کرد. برآورد شده که توان باد فراساحلی حداقل ۲ برابر توان بادی روی خشکی هستند. تکنولوژی استحصال انرژی باد فراساحل کاملاً مهیا است ولی هزینه کار در فراساحل و انتقال انرژی به ساحل عموماً تولید برق را غیر اقتصادی می کند.
• منابع بسیار گسترده
• ریسک پائین
• صدمه کمتر به زیستگاه های دریایی
• قابلیت پیش بینی نسبتاً دقیق باد جهت برنامه ریزی برای تزریق برق به شبکه
• عدم مزاحمت برای عموم مردم از نظر سر و صدا و نازیبایی محیطی
• قابلیت تبدیل انرژی به هیدروژن و انتقال راحت تر آن به ساحل
• ایجاد محدودیت دید، محدودیت مانور شناور و …
• هزینه اولیه بسیار زیاد
• برگشت سرمایه گذاری طولانی
• ناوبری و صیادی مشکل تر
• وضعیت آب و هوایی سخت در فراساحل
• هزینه تعمیر و نگهداری بالا
• نصب توربین های بزرگتر برای اقتصادی شدن
• هزینه های زیاد انتقال برق