نیروهای مسلح مصر ( عربی: القوات المسلحة المصریة ) نیروی نظامی کشور مصر است و وظیفهٔ آن، دفاع از مصر است. این نیرو از چهار نهاد جداگانه اصلی به نام های نیروی زمینی مصر، نیروی هوایی مصر، نیروی دریایی مصر و نیروهای پدافند هوایی مصر تشکیل می شود. [ ۳] رئیس جمهور مصر، فرمانده کل قوا در این کشور است.
هم چنین نهادهای نظامی و شبهه نظامی دیگری از جمله گارد جمهوری و نیروهای گارد ملی از جمله دیگر نهادهای تشکیل دهنده نیروهای مسلح مصر هستند.
این نیرو تاکنون در جنگ های بزرگ و مهمی در خاورمیانه حضور داشته است. به طور کلی، مردم مصر برای ارتش خود احترام قائل هستند و بسیاری از مردم، آن را «نیروی میهن پرست» می دانند. پرسنل رسمی نیروهای مسلح مصر بین ۳۴۰ هزار[ ۴] تا ۵۰۰ هزار[ ۵] تخمین زده می شود. دولت ایالات متحده آمریکا، سالانه معادل یک میلیارد و سیصد میلیون دلار «کمک نظامی» به ارتش مصر می کند. [ ۶]
در رده بندی قوی ترین ارتش های گلوبال فایرپاور ۲۰۲۴، نیروهای مسلح مصر رتبه سوم خاورمیانه را به خود اختصاص داد. [ ۷]
در اوایل دههٔ ۱۹۵۰، سیاست، به جای صلاحیت نظامی، معیار اصلی ارتقاء افسران ارتش مصر بود. [ ۸] فرماندهٔ مصری، فیلد مارشال عبدالحکیم عامر، منصوبی صرفاً سیاسی بود که موقعیت خود را مدیون دوستی نزدیک با جمال عبدالناصر بود. در جریان بحران سوئز، او خود را به عنوان ژنرالی به شدت بی کفایت نشان داد. [ ۹] این موضوع، منجر به «بی اعتمادی و تحقیر» متقابل بین افسران و افرادی می شد که زیر نظر آن ها خدمت می کردند. [ ۱۰] تسوراس می نویسد که اسرائیلی ها «ابتکار عمل را در طول کارزار سوئز به دست گرفتند و به سرعت دفاع مصر را نابود کردند. » هرچند که در برخی مناطق، نیروهای دفاعی مصر، به خوبی سازماندهی شده بودند و سرسختانه می جنگیدند، اما در کل تفاوت چندانی ایجاد نشد. [ ۱۱] ناصر دستور عقب نشینی از شبه جزیره سینا را صادر کرد که به اسرائیلی ها اجازهٔ پیشروی داد. در ۵ نوامبر، فرود چتربازهای بریتانیا و فرانسه در منطقه کانال سوئز آغاز شد، اما در ۷ نوامبر، فشار ایالات متحده باعث شد که نبرد پایان یابد.
نیروهای مسلح مصر در مداخله خود در جنگ داخلی یمن شمالی نیز متحمل شکست فاجعه باری شدند.
در طول جنگ یوم کیپور، محمدرضا شاه پهلوی کمک هایی را به ارتش مصر در مقابل ارتش اسرائیل به عمل آورد. [ ۱۲] به طور تقریبی حدود دو سوم ارتش مصر در جنگ ایران و عراق، با نیروهای مسلح عراق همکاری کردند. همچنین در سال های دههٔ ۱۹۸۰، صدها هزار کارگر مصری ( بین ۱٫۲ میلیون تا ۵ میلیون تخمین زده شده ) در بخش های مختلف عراق و از جمله در ارتش آن کشور به کار مشغول بودند. [ ۱۳] [ ۱۴] [ ۱۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهم چنین نهادهای نظامی و شبهه نظامی دیگری از جمله گارد جمهوری و نیروهای گارد ملی از جمله دیگر نهادهای تشکیل دهنده نیروهای مسلح مصر هستند.
این نیرو تاکنون در جنگ های بزرگ و مهمی در خاورمیانه حضور داشته است. به طور کلی، مردم مصر برای ارتش خود احترام قائل هستند و بسیاری از مردم، آن را «نیروی میهن پرست» می دانند. پرسنل رسمی نیروهای مسلح مصر بین ۳۴۰ هزار[ ۴] تا ۵۰۰ هزار[ ۵] تخمین زده می شود. دولت ایالات متحده آمریکا، سالانه معادل یک میلیارد و سیصد میلیون دلار «کمک نظامی» به ارتش مصر می کند. [ ۶]
در رده بندی قوی ترین ارتش های گلوبال فایرپاور ۲۰۲۴، نیروهای مسلح مصر رتبه سوم خاورمیانه را به خود اختصاص داد. [ ۷]
در اوایل دههٔ ۱۹۵۰، سیاست، به جای صلاحیت نظامی، معیار اصلی ارتقاء افسران ارتش مصر بود. [ ۸] فرماندهٔ مصری، فیلد مارشال عبدالحکیم عامر، منصوبی صرفاً سیاسی بود که موقعیت خود را مدیون دوستی نزدیک با جمال عبدالناصر بود. در جریان بحران سوئز، او خود را به عنوان ژنرالی به شدت بی کفایت نشان داد. [ ۹] این موضوع، منجر به «بی اعتمادی و تحقیر» متقابل بین افسران و افرادی می شد که زیر نظر آن ها خدمت می کردند. [ ۱۰] تسوراس می نویسد که اسرائیلی ها «ابتکار عمل را در طول کارزار سوئز به دست گرفتند و به سرعت دفاع مصر را نابود کردند. » هرچند که در برخی مناطق، نیروهای دفاعی مصر، به خوبی سازماندهی شده بودند و سرسختانه می جنگیدند، اما در کل تفاوت چندانی ایجاد نشد. [ ۱۱] ناصر دستور عقب نشینی از شبه جزیره سینا را صادر کرد که به اسرائیلی ها اجازهٔ پیشروی داد. در ۵ نوامبر، فرود چتربازهای بریتانیا و فرانسه در منطقه کانال سوئز آغاز شد، اما در ۷ نوامبر، فشار ایالات متحده باعث شد که نبرد پایان یابد.
نیروهای مسلح مصر در مداخله خود در جنگ داخلی یمن شمالی نیز متحمل شکست فاجعه باری شدند.
در طول جنگ یوم کیپور، محمدرضا شاه پهلوی کمک هایی را به ارتش مصر در مقابل ارتش اسرائیل به عمل آورد. [ ۱۲] به طور تقریبی حدود دو سوم ارتش مصر در جنگ ایران و عراق، با نیروهای مسلح عراق همکاری کردند. همچنین در سال های دههٔ ۱۹۸۰، صدها هزار کارگر مصری ( بین ۱٫۲ میلیون تا ۵ میلیون تخمین زده شده ) در بخش های مختلف عراق و از جمله در ارتش آن کشور به کار مشغول بودند. [ ۱۳] [ ۱۴] [ ۱۵]
wiki: نیروهای مسلح مصر