نیروهای مسلح سوریه با نام رسمی نیروهای مسلح عربی سوریه ( عربی: القوات المسلحة العربیة السوریة ) از چهار واحد نیروهای زمینی، نیروی هوایی، نیروی دریایی و نیروی دفاع هوایی تشکیل می شود.
نیروهای مسلح سوریه نقش مهمی در تاریخ این کشور و تحولات سیاسی و اجتماعی سوریه داشته اند. از سال ۱۹۴۸ تاکنون پنج کودتا را دو بار در سال ۱۹۴۹ و همچنین در سال های ۱۹۵۴، ۱۹۶۳، ۱۹۶۶ و در نهایت ۱۹۷۰ را ترتیب داده اند. آن ها چهار بار در سال های ۱۹۴۸، جنگ شش روزه ۱۹۶۷، جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ و جنگ داخلی لبنان ۱۹۸۲ با اسرائیل و یک بار در سپتامبر سیاه ۱۹۷۰ با اردن جنگیده اند. در جریان عملیات آزادسازی کویت در سال ۱۹۹۰ و ۹۱ هم با ارسال یک لشکر زرهی به خاک عربستان در جنگ با عراق شرکت کرد که البته حضور ناچیزی در جریان جنگ داشت. نیروهای مسلح سوریه بین سال های ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۵ در لبنان و در جریان جنگ داخلی این کشور با گروه های مختلف لبنانی، فلسطینی و ارتش اسرائیل درگیری داشتند. آن ها در جریان سرکوب شورش اسلامگرایان سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۲ نیز شرکت داشتند و از سال ۲۰۱۱ نیز درگیر سرکوب اعتراضات و سپس جنگ داخلی با نیروهای مخالف و جداشدگان از نیروهای مسلح موسوم به ارتش آزاد سوریه شده اند.
در این کشور نظام سربازگیری اجباری برای مردان بالای ۱۸ سال اجرا می شود و زنان هرچند خدمت اجباری ندارند اما می توانند وارد نیروهای مسلح این کشور شوند. سن بازنشستگی بعد از ۱۵ سال خدمت و ۴۰ سال سن یا ۲۰ سال خدمت و ۴۵ سال سن است. حدود ۵٫۹٪ تولید ناخالص داخلی سوریه به مخارج نظامی اختصاص دارد که از این نظر در رتبه دهم دنیا قرار می گیرد. [ ۲]
پس از فروپاشی شوروی که مهم ترین پشتوانه نیروهای مسلح سوریه برای آموزش و دریافت تجهیزات مورد نیاز بود قابلیت این ارتش برای دریافت تجهیزات مدرن نظامی کاهش یافت. با این وجود این نیروها همچنان یکی از بزرگ ترین و تواناترین نیروهای مسلح منطقه هستند. شرکت این کشور در جنگ خلیج فارس علیه عراق موجب شد تا کمک های مالی قابل توجهی را از کشورهای عربی خلیج فارس دریافت کند که بخش قابل توجهی از آن ها در هزینه های نظامی مصرف شد. سوریه علاوه بر توجه به نیروهای متعارف نظامی به دنبال بهبود سلاح های کشتار جمعی خود هم بوده است.
نیروهای مسلح در سوریه هم مثل بسیاری از کشورهای جهان سوم فرصتی را برای بهبود جایگاه اقلیت های قومی فراهم کرده اند. به ویژه علویان سوریه از این فرصت استفاده کردند و و در دهه ۱۹۶۰ به پست های تأثیرگذاری در حکومت نظامی کشور رسیدند. در سال ۱۹۶۶ با کودتای ژنرال صلاح الجدید علیه ژنرال امین الحافظ برای اولین بار در دوران جدید یک علوی به ریاست کشور سوریه رسید. جدید خود در سال ۱۹۷۰ به دست یک علوی مذهب دیگر به نام حافظ اسد سرنگون شد. اسد که از سال ۱۹۷۰ تا سال ۲۰۰۰ حکومت کرد پس از آن تنها خویشاوندان و دوستان مورد اعتماد خود را که بیشترشان علوی هستند در پست های حساس و نیرومند قرار داده و از آنجا که نیروهای مسلح هم تکیه گاه اصلی و هم خطرناک ترین تهدید حکومتش بود توجه زیادی به نیازهای نیروهای نظامی کرده و ارتقای استانداردهای زندگی ارتشیان کرد. این نیروها در جنگ داخلی سوریه درگیر جنگ فرسایشی با مخالفین مسلح و القاعده و داعش شدند که لطمات زیاد و جبران ناپذیری را به این ارتش واردکرده است. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنیروهای مسلح سوریه نقش مهمی در تاریخ این کشور و تحولات سیاسی و اجتماعی سوریه داشته اند. از سال ۱۹۴۸ تاکنون پنج کودتا را دو بار در سال ۱۹۴۹ و همچنین در سال های ۱۹۵۴، ۱۹۶۳، ۱۹۶۶ و در نهایت ۱۹۷۰ را ترتیب داده اند. آن ها چهار بار در سال های ۱۹۴۸، جنگ شش روزه ۱۹۶۷، جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ و جنگ داخلی لبنان ۱۹۸۲ با اسرائیل و یک بار در سپتامبر سیاه ۱۹۷۰ با اردن جنگیده اند. در جریان عملیات آزادسازی کویت در سال ۱۹۹۰ و ۹۱ هم با ارسال یک لشکر زرهی به خاک عربستان در جنگ با عراق شرکت کرد که البته حضور ناچیزی در جریان جنگ داشت. نیروهای مسلح سوریه بین سال های ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۵ در لبنان و در جریان جنگ داخلی این کشور با گروه های مختلف لبنانی، فلسطینی و ارتش اسرائیل درگیری داشتند. آن ها در جریان سرکوب شورش اسلامگرایان سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۲ نیز شرکت داشتند و از سال ۲۰۱۱ نیز درگیر سرکوب اعتراضات و سپس جنگ داخلی با نیروهای مخالف و جداشدگان از نیروهای مسلح موسوم به ارتش آزاد سوریه شده اند.
در این کشور نظام سربازگیری اجباری برای مردان بالای ۱۸ سال اجرا می شود و زنان هرچند خدمت اجباری ندارند اما می توانند وارد نیروهای مسلح این کشور شوند. سن بازنشستگی بعد از ۱۵ سال خدمت و ۴۰ سال سن یا ۲۰ سال خدمت و ۴۵ سال سن است. حدود ۵٫۹٪ تولید ناخالص داخلی سوریه به مخارج نظامی اختصاص دارد که از این نظر در رتبه دهم دنیا قرار می گیرد. [ ۲]
پس از فروپاشی شوروی که مهم ترین پشتوانه نیروهای مسلح سوریه برای آموزش و دریافت تجهیزات مورد نیاز بود قابلیت این ارتش برای دریافت تجهیزات مدرن نظامی کاهش یافت. با این وجود این نیروها همچنان یکی از بزرگ ترین و تواناترین نیروهای مسلح منطقه هستند. شرکت این کشور در جنگ خلیج فارس علیه عراق موجب شد تا کمک های مالی قابل توجهی را از کشورهای عربی خلیج فارس دریافت کند که بخش قابل توجهی از آن ها در هزینه های نظامی مصرف شد. سوریه علاوه بر توجه به نیروهای متعارف نظامی به دنبال بهبود سلاح های کشتار جمعی خود هم بوده است.
نیروهای مسلح در سوریه هم مثل بسیاری از کشورهای جهان سوم فرصتی را برای بهبود جایگاه اقلیت های قومی فراهم کرده اند. به ویژه علویان سوریه از این فرصت استفاده کردند و و در دهه ۱۹۶۰ به پست های تأثیرگذاری در حکومت نظامی کشور رسیدند. در سال ۱۹۶۶ با کودتای ژنرال صلاح الجدید علیه ژنرال امین الحافظ برای اولین بار در دوران جدید یک علوی به ریاست کشور سوریه رسید. جدید خود در سال ۱۹۷۰ به دست یک علوی مذهب دیگر به نام حافظ اسد سرنگون شد. اسد که از سال ۱۹۷۰ تا سال ۲۰۰۰ حکومت کرد پس از آن تنها خویشاوندان و دوستان مورد اعتماد خود را که بیشترشان علوی هستند در پست های حساس و نیرومند قرار داده و از آنجا که نیروهای مسلح هم تکیه گاه اصلی و هم خطرناک ترین تهدید حکومتش بود توجه زیادی به نیازهای نیروهای نظامی کرده و ارتقای استانداردهای زندگی ارتشیان کرد. این نیروها در جنگ داخلی سوریه درگیر جنگ فرسایشی با مخالفین مسلح و القاعده و داعش شدند که لطمات زیاد و جبران ناپذیری را به این ارتش واردکرده است. [ ۳]
wiki: نیروهای مسلح سوریه