سربازان سیگنال روسیه، ستون متخصص نیروهای زمینی نیروهای مسلح روسیه است. نیروهای سیگنال بخشی جدایی ناپذیر از نیروهای مسلح است. وضعیت و عملکرد آن تا حد زیادی بر کارایی فرمان به موقع تجهیزات جنگی و سلاح ها تأثیر می گذارد. در رابطه با توسعه نیروهای سیگنال، این نیروها با یک روند طولانی و دشوار، به طور جدایی ناپذیر با تاریخ نیروهای مسلح، تغییرها در اَشکال و روش های استفاده و بهبود هنر نظامی ارتباط دارد. از ابزار صوتی و تصویری ساده برای انتقال سیگنال و دستورها در میدان نبرد به چند کانال به طور گسترده شاخه ای، سیستم های خودکار پیشرفته ای وجود دارند که می توانند یک محدوده تقریباً نامحدود از اشیاء ثابت و متحرک بر روی زمین، در آب فراهم کنند، در زیر آب و در هوا، این مسیر تاریخی مسبب توسعه و بهبود ارتباطات نظامی است. ارتباطات در میدان جنگ یکی از انواع اصلی پشتیبانی عملیاتی است
... [مشاهده متن کامل]
با توجه به گستره فضایی خصومت ها، مشکل ارتباطی در ارتش در قرن نوزدهم اهمیت زیادی به دست آورد. در ارتش امپریالیستی روسیه، نخستین تلاش برای معرفی تلگراف در طول جنگ روسیه - ترکیه در سال های ۱۸۷۸–۱۸۷۷ صورت گرفت و این امر با بهره گیری فراوان در مدیریت نیروها موجب شد تا از ارتباطات بیشتر استفاده کنند. تلگراف ها و تلفن ها در مدیریت نیروهای نظامی، جایگاه برجسته ای را به خود اختصاص داده اند و خطوط تلفن همراه به طور گسترده ای توسعه یافته است تا سربازان مستقر در تئاتر جنگ را هدایت کنند. در پایان قرن نوزدهم، پارک تلگراف و تلفن نظامی که شامل واحدهای مستقر توسط اداره کل مهندس بود، در خط مرکزی روسیه، ۱۷ خط ( ۹۷۵ مایل ) و قفقاز – دو خط ( ۱۳۰ مایل ) را در اختیار داشت. علاوه بر این، قلعه ها به ۵۵ گره ( ۴۲۳ مایل ) ارتباط داده شد. در فوریه سال ۱۹۰۵، در روستای قرمز، جایی که یک انبار نظامی از رادیوهای خریداری شده در خارج از کشور وجود داشت، گروهی از افسران، فارغ التحصیلان مدارس برق مدارس نظامی به ایستگاه های قطار برای مطالعه تجربه کنترل و کنترل در شرایط جنگی فرستاده شدند. در اوایل ماه مارس ۱۹۰۵، این افسران در جنگ روسیه و ژاپن که در بهار در جنگ بودند، فرستاده شدند و به نیروهای منظم ارتش پیوستند. در سال ۱۹۱۲، سپاه سیگنال ها به عنوان یک بازوی جداگانه با واحدهای سپاه در ارتش مطرح شد. این سپاه شامل دو بخش سیگنال ( ۸ هنگ پیمان در ۴ تیپ ) ، یک سیگنال گردان ( یک و سه شرکت تلگراف کانتینر ) و یک پارک واحد مهندسی زمینه با ۲۰ تلگراف، ۱۹۳ تلگراف و ۳۳۳ خط کابلی ذخیره شد. سپاه با جدیت در جنگ جهانی اول جنگید. پس از انقلاب اکتبر و جنگ داخلی. روسیه در سال ۱۹۱۸ صعود کرد، ارتش سرخ به طور رسمی، سپاه سیگنال روسیه را دوباره سازماندهی کرد و در ۲۰ اکتبر ۱۹۱۹ آن ها به صورت رسمی به عنوان نیروهای ویژه شناخته شدند، و همچنین به عنوان نشان دهنده واحدهای خود در روزهای جنگ داخلی. در سال ۱۹۴۱، در زمان جنگ میهنی بزرگ، پست سربازان نیروهای سیگنال توسط دستورات کمیساریای خلق برای دفاع ایجاد شد، و بعد صاحب دفتر بعداً در سال ۱۹۴۴ رتبه مارشال را بدست آورد. ( ۳ ژنرال دیگر بعد از جنگ به مارشال نیروهای سیگنال ارتقا یافتند )
... [مشاهده متن کامل]
با توجه به گستره فضایی خصومت ها، مشکل ارتباطی در ارتش در قرن نوزدهم اهمیت زیادی به دست آورد. در ارتش امپریالیستی روسیه، نخستین تلاش برای معرفی تلگراف در طول جنگ روسیه - ترکیه در سال های ۱۸۷۸–۱۸۷۷ صورت گرفت و این امر با بهره گیری فراوان در مدیریت نیروها موجب شد تا از ارتباطات بیشتر استفاده کنند. تلگراف ها و تلفن ها در مدیریت نیروهای نظامی، جایگاه برجسته ای را به خود اختصاص داده اند و خطوط تلفن همراه به طور گسترده ای توسعه یافته است تا سربازان مستقر در تئاتر جنگ را هدایت کنند. در پایان قرن نوزدهم، پارک تلگراف و تلفن نظامی که شامل واحدهای مستقر توسط اداره کل مهندس بود، در خط مرکزی روسیه، ۱۷ خط ( ۹۷۵ مایل ) و قفقاز – دو خط ( ۱۳۰ مایل ) را در اختیار داشت. علاوه بر این، قلعه ها به ۵۵ گره ( ۴۲۳ مایل ) ارتباط داده شد. در فوریه سال ۱۹۰۵، در روستای قرمز، جایی که یک انبار نظامی از رادیوهای خریداری شده در خارج از کشور وجود داشت، گروهی از افسران، فارغ التحصیلان مدارس برق مدارس نظامی به ایستگاه های قطار برای مطالعه تجربه کنترل و کنترل در شرایط جنگی فرستاده شدند. در اوایل ماه مارس ۱۹۰۵، این افسران در جنگ روسیه و ژاپن که در بهار در جنگ بودند، فرستاده شدند و به نیروهای منظم ارتش پیوستند. در سال ۱۹۱۲، سپاه سیگنال ها به عنوان یک بازوی جداگانه با واحدهای سپاه در ارتش مطرح شد. این سپاه شامل دو بخش سیگنال ( ۸ هنگ پیمان در ۴ تیپ ) ، یک سیگنال گردان ( یک و سه شرکت تلگراف کانتینر ) و یک پارک واحد مهندسی زمینه با ۲۰ تلگراف، ۱۹۳ تلگراف و ۳۳۳ خط کابلی ذخیره شد. سپاه با جدیت در جنگ جهانی اول جنگید. پس از انقلاب اکتبر و جنگ داخلی. روسیه در سال ۱۹۱۸ صعود کرد، ارتش سرخ به طور رسمی، سپاه سیگنال روسیه را دوباره سازماندهی کرد و در ۲۰ اکتبر ۱۹۱۹ آن ها به صورت رسمی به عنوان نیروهای ویژه شناخته شدند، و همچنین به عنوان نشان دهنده واحدهای خود در روزهای جنگ داخلی. در سال ۱۹۴۱، در زمان جنگ میهنی بزرگ، پست سربازان نیروهای سیگنال توسط دستورات کمیساریای خلق برای دفاع ایجاد شد، و بعد صاحب دفتر بعداً در سال ۱۹۴۴ رتبه مارشال را بدست آورد. ( ۳ ژنرال دیگر بعد از جنگ به مارشال نیروهای سیگنال ارتقا یافتند )
