نیتروگلیسرین

نیتروگلیسیرین ( به انگلیسی: Nitroglycerin ) با نام آیوپاک ۱٬۲٬۳ - ترینیتروکسی پروپان، همچنین به عنوان ( به انگلیسی: trinitroglycerin ) یا TNG نیز شناخته می شود، روغنی سنگین و بی بو است و دارویی با رده درمانی گشاد کننده عروقی بوده و نیز نام یک ماده منفجره می باشد. این ماده به شکل های دارویی قرص، برچسب پوستی و افشانه در بازار موجود است. این دارو از نیتریک اسید و گلیسیرین درست می شود و از دهه ۱۸۸۰ میلادی به عنوان سوخت در سلاح های گرم مورد استفاده قرار گرفت. [ ۱] نیتروگلیسیرین اولین ماده تولید شده توسط بشر بود که از باروت کارایی بهتری داشت. در سال ۱۸۴۷ اولین بار توسط شیمی دان ایتالیایی آسکانیو سوبررو، سنتز شد. [ ۲] نیتروگلیسیرین بعداً توسط آلفرد نوبل به عنوان یک ماده منفجره مفید تجاری مورد استفاده قرار گرفت. او پس از کشته شدن برادرش در طی انفجاری در هلنبورگ سوئد، سعی در ایجاد راهکارهای ایمن تری برای استفاده این ترکیب در صنعت کرد. [ ۳] ویلیام مورل اولین کسی بود که مزایای نیتروگلیسیرین را برای کاهش فشار خون و آنژین صدری کشف کرد[ ۴]
نیتروگلیسرین در آنژین صدری تجویز می شود.
• تخفیف یک آنژین صدری با مصرف دارو و پس از شروع درد
• جلوگیری از حمله قلبی با مصرف دارو و درست پیش از بروز حمله
• کاهش تعداد حملات با مصرف دائمی و منظم دارو. قرص های زیر زبانی نیتروگلیسیرین، قرص هایی که در دهان بین لب یا گونه و لثه های فوقانی گذاشته می شوند، یا افشانه آئروسل که در زیر زبان زده می شود، همگی حملات آنژینی را تخفیف داده یا از آن ها جلوگیری می کنند.
• کنترل فشار خون
• درمان نارسایی قلبی
• افزایش پرفیوژن شریان های کرونری و کاهش درد قفسه سینه در آنژین و سکته قلبی
• کاهش پیش بار در ادم حاد ریوی
• فشار خون سیستول کمتر از ۹۰
• مصرف سیلدنافیل ( ویاگرا ) یا مشابه آن در ۲۴–۴۸ ساعت گذشته
• ضربه سر اخیر مانند بیمارانی که دچار ضربه به سر شده اند
• مصرف ۳ دوز نیتروگلیسیرین از قبل
در بیماران ضربه مغزی، افزایش فشار داخل جمجمه و شوک با احتیاط مصرف شود.
این ماده به ضربه و گرمای ناگهانی حساس بوده و بهمان دلیل در همان قرن ۱۹ام خرابی های بسیاری به وجود آورد و به همین دلایل این ماده را در حالت یخ زده حمل می کردند که در این حالت حساسیت این ماده کمتر بود ولی در این حالت نیز باید یخ زدایی انجام می شد