نیاف
لغت نامه دهخدا
نیاف. ( ع ص ) بلند. طویل و طویله در ارتفاع. ( از متن اللغة ): ناقه نیاف ؛ ناقه دراز با بلندی ، جمل نیاف و قصر نیاف کذلک . ( منتهی الارب ). شتر بلندقامت. مؤنث و مذکر یکسان است. ( از اقرب الموارد ). || امراءة نیاف ؛ تمام در بلندبالائی و زیبائی. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید