نیازِ شیرازی، علی (شیراز ۱۱۹۷ـ همان جا ۱۲۶۳ق)
(مشهور به خوشنویس) شاعر، پزشک و خوشنویس ایرانی. پزشکی، حکمت و دیگر دانش ها را از پدرش، میرزا حسن علی، و فقه و اصول را از دایی خود آموخت. در خوشنویسی صاحب سبک بود. مدتی برای سیاحت به هندوستان رفت و پس از بازگشت به شیراز، خانه نشین شد. از آثارش: مثنوی فیروز و نسرین؛/راز و نیاز در حکمت و اندرز؛ دیوان غزلیات؛ حاشیه بر شرح کلیات قانون قطب الدین شیرازی؛ حاشیه بر شرح تشریح قانون قرشی. پسرش میرزا حسن علی، متخلص به وفا، نیز شاعر و طیب بود.
(مشهور به خوشنویس) شاعر، پزشک و خوشنویس ایرانی. پزشکی، حکمت و دیگر دانش ها را از پدرش، میرزا حسن علی، و فقه و اصول را از دایی خود آموخت. در خوشنویسی صاحب سبک بود. مدتی برای سیاحت به هندوستان رفت و پس از بازگشت به شیراز، خانه نشین شد. از آثارش: مثنوی فیروز و نسرین؛/راز و نیاز در حکمت و اندرز؛ دیوان غزلیات؛ حاشیه بر شرح کلیات قانون قطب الدین شیرازی؛ حاشیه بر شرح تشریح قانون قرشی. پسرش میرزا حسن علی، متخلص به وفا، نیز شاعر و طیب بود.