نیابت گر

لغت نامه دهخدا

نیابت گر. [ ب َ گ َ ] ( ص مرکب ) خلیفه. جانشین. وکیل. ( ناظم الاطباء ). نایب.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - جانشین قائم مقام . ۲ - وکیل .

پیشنهاد کاربران

بپرس