نی بست

لغت نامه دهخدا

نی بست. [ ن َ / ن ِ ب َ ] ( اِ مرکب ) محوطه ای که از نی بندند. ( آنندراج ). جای محصورشده از نی و حصار نی. ( ناظم الاطباء ) :
چو در نی بست تن ایمن نشستی
ز دل در جان جانت طارمی کو.
سنائی.
و نی بستی بود که ایشان در آنجا جمله شدندی و بازی کردندی. ( کلیله و دمنه ).
گرد تو صف زده خوبان کمربسته چو نی
گوئی از هر طرفی گرد شکر نی بست است.
کمال خجندی ( از آنندراج ).
شعله را پیرهن از خس نتوان پوشیدن
خنده ها عشق به نی بست زلیخا دارد.
سالک یزدی ( از آنندراج ).
هر آن دلی که ندارد محبتش بادا
برو همیشه ز نی بست سینه بیت حزن.
کلیم ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) محوطه ای که بانی محصور کنند : (( گرد توصف زده خوبان کمر بسته چونی گویی از هر طرفی گرد شکرنی بست است . ) ) ( کمال خجندی . فرنظا . )

فرهنگ معین

(نِ یا نَ بَ ) (اِمر. ) محوطه ای که با نی محصور کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس