نگونسار زین

لغت نامه دهخدا

نگونسارزین. [ ن ِ ] ( ص مرکب ) اسبی که زینش وارونه و نگون شده است. کنایه از اسبی که سوارش به خاک افتاده یا کشته شده باشد :
گسسته لگام و نگونسارزین
فروبرده لفج و برآورده کین.
فردوسی.
یکی اسب دارد نگونسارزین
ز بیژن ندارد نشانی جز این.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

اسبی که زینش وارونه و نگون شده است . کنایه از اسبی که سوارش به خاک افتاده یا کشته شده باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس