نگونسار بخت

لغت نامه دهخدا

نگونساربخت. [ ن ِ ب َ ] ( ص مرکب ) نگون بخت. بدبخت :
مکن خواجه بر خویشتن کار سخت
که بدخوی باشد نگونساربخت.
سعدی.

فرهنگ فارسی

نگون بخت . بدبخت

پیشنهاد کاربران

بپرس