نگوساری

لغت نامه دهخدا

نگوساری. [ ن ِ ] ( حامص مرکب ) نگونساری. سرنگونی. رجوع به نگونساری شود :
نگوساری هر بدعت از او بود
که نور گوهر دولت از او بود.
عطار ( از فرهنگ فارسی معین ).

پیشنهاد کاربران

بپرس