نگهبان کردن

لغت نامه دهخدا

نگهبان کردن. [ ن ِ گ َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) مأمور کردن. به پاسداری و مراقبت گماشتن. رجوع به نگهبان شود :
کردم روان و تن را بر جان او نگهبان
همواره گردش اندر گردان بوند گاوان.
دقیقی.
نگهبان بر او کرد پس چند مرد
گو پهلوان زاده باداغ و درد.
دقیقی.
نگهبان تن جان پاک است لیکن
دلت را خِرَد کرد بر جان نگهبان.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

مامور کردن . به پاسداری و مراقبت گماشتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس