نگرونده

لغت نامه دهخدا

نگرونده. [ ن َ گ ِرَ وَ دَ / دِ / ن َ رَ وَ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) ناگرونده. نامؤمن. که نگرویده است و ایمان نیاورده است.کافر. ناخستو. مقابل گرونده. رجوع به گرونده شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس