نگاه چرانی

لغت نامه دهخدا

نگاه چرانی. [ ن ِچ َ / چ ِ ] ( حامص مرکب ) چشم به روزن افتادن. نگاه به روزن افتادن. ( از آنندراج ). عمل نگاه چران. رجوع به نگاه چران و نگه چرانی شود. || نظر تهی و سبک. || چشمک زدن ستارگان. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

چشم به روزن افتادن . نگاه به روزن افتادن . عمل نگاه چران . یا نظر تهی و سبک .

پیشنهاد کاربران

بپرس